знячу́ць
‘пазбавіць каго-небудзь адчувальнасці; пазбавіцца адчувальнасці’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| знячу́ю | знячу́ем | |
| знячу́еш | знячу́еце | |
| знячу́е | знячу́юць | |
| Прошлы час | ||
| знячу́ў | знячу́лі | |
| знячу́ла | ||
| знячу́ла | ||
| Загадны лад | ||
| знячу́й | знячу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знячу́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)