знячу́ліць

‘пазбавіць каго-небудзь, што-небудзь адчувальнасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знячу́лю знячу́лім
2-я ас. знячу́ліш знячу́ліце
3-я ас. знячу́ліць знячу́ляць
Прошлы час
м. знячу́ліў знячу́лілі
ж. знячу́ліла
н. знячу́ліла
Загадны лад
2-я ас. знячу́ль знячу́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час знячу́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)