знячэ́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знячэ́ўлюся знячэ́вімся
2-я ас. знячэ́вішся знячэ́віцеся
3-я ас. знячэ́віцца знячэ́вяцца
Прошлы час
м. знячэ́віўся знячэ́віліся
ж. знячэ́вілася
н. знячэ́вілася
Загадны лад
2-я ас. знячэ́ўся знячэ́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знячэ́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)