асяро́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асяро́дачны |
асяро́дачная |
асяро́дачнае |
асяро́дачныя |
Р. |
асяро́дачнага |
асяро́дачнай асяро́дачнае |
асяро́дачнага |
асяро́дачных |
Д. |
асяро́дачнаму |
асяро́дачнай |
асяро́дачнаму |
асяро́дачным |
В. |
асяро́дачны (неадуш.) асяро́дачнага (адуш.) |
асяро́дачную |
асяро́дачнае |
асяро́дачныя (неадуш.) асяро́дачных (адуш.) |
Т. |
асяро́дачным |
асяро́дачнай асяро́дачнаю |
асяро́дачным |
асяро́дачнымі |
М. |
асяро́дачным |
асяро́дачнай |
асяро́дачным |
асяро́дачных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асяро́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асяро́ддзе |
Р. |
асяро́ддзя |
Д. |
асяро́ддзю |
В. |
асяро́ддзе |
Т. |
асяро́ддзем |
М. |
асяро́ддзі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асяро́дкавацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асяро́дкуюся |
асяро́дкуемся |
2-я ас. |
асяро́дкуешся |
асяро́дкуецеся |
3-я ас. |
асяро́дкуецца |
асяро́дкуюцца |
Прошлы час |
м. |
асяро́дкаваўся |
асяро́дкаваліся |
ж. |
асяро́дкавалася |
н. |
асяро́дкавалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
асяро́дкуйся |
асяро́дкуйцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асяро́дкуючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
асяро́дкавіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асяро́дкавіна |
асяро́дкавіны |
Р. |
асяро́дкавіны |
асяро́дкавін |
Д. |
асяро́дкавіне |
асяро́дкавінам |
В. |
асяро́дкавіну |
асяро́дкавіны |
Т. |
асяро́дкавінай асяро́дкавінаю |
асяро́дкавінамі |
М. |
асяро́дкавіне |
асяро́дкавінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
асяро́дкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асяро́дкавы |
асяро́дкавая |
асяро́дкавае |
асяро́дкавыя |
Р. |
асяро́дкавага |
асяро́дкавай асяро́дкавае |
асяро́дкавага |
асяро́дкавых |
Д. |
асяро́дкаваму |
асяро́дкавай |
асяро́дкаваму |
асяро́дкавым |
В. |
асяро́дкавы (неадуш.) асяро́дкавага (адуш.) |
асяро́дкавую |
асяро́дкавае |
асяро́дкавыя (неадуш.) асяро́дкавых (адуш.) |
Т. |
асяро́дкавым |
асяро́дкавай асяро́дкаваю |
асяро́дкавым |
асяро́дкавымі |
М. |
асяро́дкавым |
асяро́дкавай |
асяро́дкавым |
асяро́дкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асярэ́браны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асярэ́браны |
асярэ́браная |
асярэ́бранае |
асярэ́браныя |
Р. |
асярэ́бранага |
асярэ́бранай асярэ́бранае |
асярэ́бранага |
асярэ́браных |
Д. |
асярэ́бранаму |
асярэ́бранай |
асярэ́бранаму |
асярэ́браным |
В. |
асярэ́браны (неадуш.) асярэ́бранага (адуш.) |
асярэ́браную |
асярэ́бранае |
асярэ́браныя (неадуш.) асярэ́браных (адуш.) |
Т. |
асярэ́браным |
асярэ́бранай асярэ́бранаю |
асярэ́браным |
асярэ́бранымі |
М. |
асярэ́браным |
асярэ́бранай |
асярэ́браным |
асярэ́браных |
Крыніцы:
piskunou2012.
асярэ́дзіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
асярэ́дзіна |
Р. |
асярэ́дзіны |
Д. |
асярэ́дзіне |
В. |
асярэ́дзіну |
Т. |
асярэ́дзінай асярэ́дзінаю |
М. |
асярэ́дзіне |
Крыніцы:
piskunou2012.