абіра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абіра́ны |
абіра́ная |
абіра́нае |
абіра́ныя |
| Р. |
абіра́нага |
абіра́най абіра́нае |
абіра́нага |
абіра́ных |
| Д. |
абіра́наму |
абіра́най |
абіра́наму |
абіра́ным |
| В. |
абіра́ны (неадуш.) абіра́нага (адуш.) |
абіра́ную |
абіра́нае |
абіра́ныя (неадуш.) абіра́ных (адуш.) |
| Т. |
абіра́ным |
абіра́най абіра́наю |
абіра́ным |
абіра́нымі |
| М. |
абіра́ным |
абіра́най |
абіра́ным |
абіра́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абіра́ны |
абіра́ная |
абіра́нае |
абіра́ныя |
| Р. |
абіра́нага |
абіра́най абіра́нае |
абіра́нага |
абіра́ных |
| Д. |
абіра́наму |
абіра́най |
абіра́наму |
абіра́ным |
| В. |
абіра́ны (неадуш.) абіра́нага (адуш.) |
абіра́ную |
абіра́нае |
абіра́ныя (неадуш.) абіра́ных (адуш.) |
| Т. |
абіра́ным |
абіра́най абіра́наю |
абіра́ным |
абіра́нымі |
| М. |
абіра́ным |
абіра́най |
абіра́ным |
абіра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абіра́ны |
абіра́ная |
абіра́нае |
абіра́ныя |
| Р. |
абіра́нага |
абіра́най абіра́нае |
абіра́нага |
абіра́ных |
| Д. |
абіра́наму |
абіра́най |
абіра́наму |
абіра́ным |
| В. |
абіра́ны (неадуш.) абіра́нага (адуш.) |
абіра́ную |
абіра́нае |
абіра́ныя (неадуш.) абіра́ных (адуш.) |
| Т. |
абіра́ным |
абіра́най абіра́наю |
абіра́ным |
абіра́нымі |
| М. |
абіра́ным |
абіра́най |
абіра́ным |
абіра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абіра́ецца |
абіра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абіра́ўся |
абіра́ліся |
| ж. |
абіра́лася |
| н. |
абіра́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абіра́ю |
абіра́ем |
| 2-я ас. |
абіра́еш |
абіра́еце |
| 3-я ас. |
абіра́е |
абіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абіра́ў |
абіра́лі |
| ж. |
абіра́ла |
| н. |
абіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абіра́й |
абіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абі́ркі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
абі́ркі |
| Р. |
абі́рак |
| Д. |
абі́ркам |
| В. |
абі́ркі |
| Т. |
абі́ркамі |
| М. |
абі́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’ірхава́ць
‘нашыць на кажух ірхі, абшыць мехам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’ірху́ю |
аб’ірху́ем |
| 2-я ас. |
аб’ірху́еш |
аб’ірху́еце |
| 3-я ас. |
аб’ірху́е |
аб’ірху́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’ірхава́ў |
аб’ірхава́лі |
| ж. |
аб’ірхава́ла |
| н. |
аб’ірхава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’ірху́й |
аб’ірху́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’ірхава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’іршы́ць
‘закладваць у шво ірху’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аб’іршу́ |
аб’іршы́м |
| 2-я ас. |
аб’іршы́ш |
аб’іршыце́ |
| 3-я ас. |
аб’іршы́ць |
аб’ірша́ць |
| Прошлы час |
| м. |
аб’іршы́ў |
аб’іршы́лі |
| ж. |
аб’іршы́ла |
| н. |
аб’іршы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аб’іршы́ |
аб’іршы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аб’іршы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіры́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абіры́чаны |
абіры́чаная |
абіры́чанае |
абіры́чаныя |
| Р. |
абіры́чанага |
абіры́чанай абіры́чанае |
абіры́чанага |
абіры́чаных |
| Д. |
абіры́чанаму |
абіры́чанай |
абіры́чанаму |
абіры́чаным |
| В. |
абіры́чаны (неадуш.) абіры́чанага (адуш.) |
абіры́чаную |
абіры́чанае |
абіры́чаныя (неадуш.) абіры́чаных (адуш.) |
| Т. |
абіры́чаным |
абіры́чанай абіры́чанаю |
абіры́чаным |
абіры́чанымі |
| М. |
абіры́чаным |
абіры́чанай |
абіры́чаным |
абіры́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абіры́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абіры́чваюся |
абіры́чваемся |
| 2-я ас. |
абіры́чваешся |
абіры́чваецеся |
| 3-я ас. |
абіры́чваецца |
абіры́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абіры́чваўся |
абіры́чваліся |
| ж. |
абіры́чвалася |
| н. |
абіры́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абіры́чвайся |
абіры́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абіры́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.