знепрыто́мніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знепрыто́мнюся |
знепрыто́мнімся |
| 2-я ас. |
знепрыто́мнішся |
знепрыто́мніцеся |
| 3-я ас. |
знепрыто́мніцца |
знепрыто́мняцца |
| Прошлы час |
| м. |
знепрыто́мніўся |
знепрыто́мніліся |
| ж. |
знепрыто́мнілася |
| н. |
знепрыто́мнілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знепрыто́мніся |
знепрыто́мніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знепрыто́мніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знервава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
знервава́насць |
| Р. |
знервава́насці |
| Д. |
знервава́насці |
| В. |
знервава́насць |
| Т. |
знервава́насцю |
| М. |
знервава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знервава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знервава́ны |
знервава́ная |
знервава́нае |
знервава́ныя |
| Р. |
знервава́нага |
знервава́най знервава́нае |
знервава́нага |
знервава́ных |
| Д. |
знервава́наму |
знервава́най |
знервава́наму |
знервава́ным |
| В. |
знервава́ны (неадуш.) знервава́нага (адуш.) |
знервава́ную |
знервава́нае |
знервава́ныя (неадуш.) знервава́ных (адуш.) |
| Т. |
знервава́ным |
знервава́най знервава́наю |
знервава́ным |
знервава́нымі |
| М. |
знервава́ным |
знервава́най |
знервава́ным |
знервава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знервава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знервава́ны |
знервава́ная |
знервава́нае |
знервава́ныя |
| Р. |
знервава́нага |
знервава́най знервава́нае |
знервава́нага |
знервава́ных |
| Д. |
знервава́наму |
знервава́най |
знервава́наму |
знервава́ным |
| В. |
знервава́ны (неадуш.) знервава́нага (адуш.) |
знервава́ную |
знервава́нае |
знервава́ныя (неадуш.) знервава́ных (адуш.) |
| Т. |
знервава́ным |
знервава́най знервава́наю |
знервава́ным |
знервава́нымі |
| М. |
знервава́ным |
знервава́най |
знервава́ным |
знервава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знервава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знервава́ны |
знервава́ная |
знервава́нае |
знервава́ныя |
| Р. |
знервава́нага |
знервава́най знервава́нае |
знервава́нага |
знервава́ных |
| Д. |
знервава́наму |
знервава́най |
знервава́наму |
знервава́ным |
| В. |
знервава́ны (неадуш.) знервава́нага (адуш.) |
знервава́ную |
знервава́нае |
знервава́ныя (неадуш.) знервава́ных (адуш.) |
| Т. |
знервава́ным |
знервава́най знервава́наю |
знервава́ным |
знервава́нымі |
| М. |
знервава́ным |
знервава́най |
знервава́ным |
знервава́ных |
Кароткая форма: знервава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знервава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знерву́юся |
знерву́емся |
| 2-я ас. |
знерву́ешся |
знерву́ецеся |
| 3-я ас. |
знерву́ецца |
знерву́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
знервава́ўся |
знервава́ліся |
| ж. |
знервава́лася |
| н. |
знервава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знерву́йся |
знерву́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знервава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знервава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знерву́ю |
знерву́ем |
| 2-я ас. |
знерву́еш |
знерву́еце |
| 3-я ас. |
знерву́е |
знерву́юць |
| Прошлы час |
| м. |
знервава́ў |
знервава́лі |
| ж. |
знервава́ла |
| н. |
знервава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знерву́й |
знерву́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знервава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знерухо́мець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знерухо́мею |
знерухо́меем |
| 2-я ас. |
знерухо́мееш |
знерухо́мееце |
| 3-я ас. |
знерухо́мее |
знерухо́меюць |
| Прошлы час |
| м. |
знерухо́меў |
знерухо́мелі |
| ж. |
знерухо́мела |
| н. |
знерухо́мела |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знерухо́меўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.