Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

паверашча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паверашчу́ паверашчы́м
2-я ас. паверашчы́ш паверашчыце́
3-я ас. паверашчы́ць паверашча́ць
Прошлы час
м. паверашча́ў паверашча́лі
ж. паверашча́ла
н. паверашча́ла
Загадны лад
2-я ас. паверашчы́ паверашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паверашча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паве́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паве́р’е паве́р’і
Р. паве́р’я паве́р’яў
Д. паве́р’ю паве́р’ям
В. паве́р’е паве́р’і
Т. паве́р’ем паве́р’ямі
М. паве́р’і паве́р’ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паве́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паве́рка паве́ркі
Р. паве́ркі паве́рак
Д. паве́рцы паве́ркам
В. паве́рку паве́ркі
Т. паве́ркай
паве́ркаю		 паве́ркамі
М. паве́рцы паве́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паве́рнік паве́рнікі
Р. паве́рніка паве́рнікаў
Д. паве́рніку паве́рнікам
В. паве́рніка паве́рнікаў
Т. паве́рнікам паве́рнікамі
М. паве́рніку паве́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

паве́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паве́рніца паве́рніцы
Р. паве́рніцы паве́рніц
Д. паве́рніцы паве́рніцам
В. паве́рніцу паве́рніц
Т. паве́рніцай
паве́рніцаю		 паве́рніцамі
М. паве́рніцы паве́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

паве́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́рнуты паве́рнутая паве́рнутае паве́рнутыя
Р. паве́рнутага паве́рнутай
паве́рнутае		 паве́рнутага паве́рнутых
Д. паве́рнутаму паве́рнутай паве́рнутаму паве́рнутым
В. паве́рнуты (неадуш.)
паве́рнутага (адуш.)		 паве́рнутую паве́рнутае паве́рнутыя (неадуш.)
паве́рнутых (адуш.)
Т. паве́рнутым паве́рнутай
паве́рнутаю		 паве́рнутым паве́рнутымі
М. паве́рнутым паве́рнутай паве́рнутым паве́рнутых

Крыніцы: piskunou2012.

паве́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́рнуты паве́рнутая паве́рнутае паве́рнутыя
Р. паве́рнутага паве́рнутай
паве́рнутае		 паве́рнутага паве́рнутых
Д. паве́рнутаму паве́рнутай паве́рнутаму паве́рнутым
В. паве́рнуты (неадуш.)
паве́рнутага (адуш.)		 паве́рнутую паве́рнутае паве́рнутыя (неадуш.)
паве́рнутых (адуш.)
Т. паве́рнутым паве́рнутай
паве́рнутаю		 паве́рнутым паве́рнутымі
М. паве́рнутым паве́рнутай паве́рнутым паве́рнутых

Кароткая форма: паве́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паве́рсе

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паве́рсе - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паве́рх

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

паве́рх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паве́рх паве́рхі
Р. паве́рха паве́рхаў
Д. паве́рху паве́рхам
В. паве́рх паве́рхі
Т. паве́рхам паве́рхамі
М. паве́рсе паве́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.