знату́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знату́жу |
знату́жым |
| 2-я ас. |
знату́жыш |
знату́жыце |
| 3-я ас. |
знату́жыць |
знату́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
знату́жыў |
знату́жылі |
| ж. |
знату́жыла |
| н. |
знату́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знату́ж |
знату́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знату́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знату́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
знату́раны |
знату́раная |
знату́ранае |
знату́раныя |
| Р. |
знату́ранага |
знату́ранай знату́ранае |
знату́ранага |
знату́раных |
| Д. |
знату́ранаму |
знату́ранай |
знату́ранаму |
знату́раным |
| В. |
знату́раны (неадуш.) знату́ранага (адуш.) |
знату́раную |
знату́ранае |
знату́раныя (неадуш.) знату́раных (адуш.) |
| Т. |
знату́раным |
знату́ранай знату́ранаю |
знату́раным |
знату́ранымі |
| М. |
знату́раным |
знату́ранай |
знату́раным |
знату́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знату́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знату́рваюся |
знату́рваемся |
| 2-я ас. |
знату́рваешся |
знату́рваецеся |
| 3-я ас. |
знату́рваецца |
знату́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
знату́рваўся |
знату́рваліся |
| ж. |
знату́рвалася |
| н. |
знату́рвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знату́рвайся |
знату́рвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знату́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знату́рваць
‘прывучаць каго-небудзь да ўпартасці’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знату́рваю |
знату́рваем |
| 2-я ас. |
знату́рваеш |
знату́рваеце |
| 3-я ас. |
знату́рвае |
знату́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
знату́рваў |
знату́рвалі |
| ж. |
знату́рвала |
| н. |
знату́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знату́рвай |
знату́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
знату́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знату́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знату́руся |
знату́рымся |
| 2-я ас. |
знату́рышся |
знату́рыцеся |
| 3-я ас. |
знату́рыцца |
знату́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
знату́рыўся |
знату́рыліся |
| ж. |
знату́рылася |
| н. |
знату́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знату́рся |
знату́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знату́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знату́рыць
‘прывучыць каго-небудзь да ўпартасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знату́ру |
знату́рым |
| 2-я ас. |
знату́рыш |
знату́рыце |
| 3-я ас. |
знату́рыць |
знату́раць |
| Прошлы час |
| м. |
знату́рыў |
знату́рылі |
| ж. |
знату́рыла |
| н. |
знату́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
знату́р |
знату́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знату́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зна́ўства |
| Р. |
зна́ўства |
| Д. |
зна́ўству |
| В. |
зна́ўства |
| Т. |
зна́ўствам |
| М. |
зна́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
зна́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зна́ўца |
зна́ўцы |
| Р. |
зна́ўцы |
зна́ўцаў |
| Д. |
зна́ўцу |
зна́ўцам |
| В. |
зна́ўцу |
зна́ўцаў |
| Т. |
зна́ўцам |
зна́ўцамі |
| М. |
зна́ўцу |
зна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаха́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знаха́блюся |
знаха́бімся |
| 2-я ас. |
знаха́бішся |
знаха́біцеся |
| 3-я ас. |
знаха́біцца |
знаха́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
знаха́біўся |
знаха́біліся |
| ж. |
знаха́білася |
| н. |
знаха́білася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
знаха́біўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.