знату́рваць
‘прывучаць каго-небудзь да ўпартасці’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| знату́рваю | знату́рваем | |
| знату́рваеш | знату́рваеце | |
| знату́рвае | знату́рваюць | |
| Прошлы час | ||
| знату́рваў | знату́рвалі | |
| знату́рвала | ||
| знату́рвала | ||
| Загадны лад | ||
| знату́рвай | знату́рвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знату́рваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)