знату́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знату́жу знату́жым
2-я ас. знату́жыш знату́жыце
3-я ас. знату́жыць знату́жаць
Прошлы час
м. знату́жыў знату́жылі
ж. знату́жыла
н. знату́жыла
Загадны лад
2-я ас. знату́ж знату́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час знату́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)