знату́рыць
‘прывучыць каго-небудзь да ўпартасці’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| знату́ру | знату́рым | |
| знату́рыш | знату́рыце | |
| знату́рыць | знату́раць | |
| Прошлы час | ||
| знату́рыў | знату́рылі | |
| знату́рыла | ||
| знату́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| знату́р | знату́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знату́рыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)