разбудо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбудо́ўваюся |
разбудо́ўваемся |
| 2-я ас. |
разбудо́ўваешся |
разбудо́ўваецеся |
| 3-я ас. |
разбудо́ўваецца |
разбудо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разбудо́ўваўся |
разбудо́ўваліся |
| ж. |
разбудо́ўвалася |
| н. |
разбудо́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбудо́ўвайся |
разбудо́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разбудо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбудо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбудо́ўваю |
разбудо́ўваем |
| 2-я ас. |
разбудо́ўваеш |
разбудо́ўваеце |
| 3-я ас. |
разбудо́ўвае |
разбудо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разбудо́ўваў |
разбудо́ўвалі |
| ж. |
разбудо́ўвала |
| н. |
разбудо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбудо́ўвай |
разбудо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разбудо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбузава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбузу́ю |
разбузу́ем |
| 2-я ас. |
разбузу́еш |
разбузу́еце |
| 3-я ас. |
разбузу́е |
разбузу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разбузава́ў |
разбузава́лі |
| ж. |
разбузава́ла |
| н. |
разбузава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбузу́й |
разбузу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разбузава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбузі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбужу́ |
разбузі́м |
| 2-я ас. |
разбузі́ш |
разбузіце́ |
| 3-я ас. |
разбузі́ць |
разбузя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
разбузі́ў |
разбузі́лі |
| ж. |
разбузі́ла |
| н. |
разбузі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбузі́ |
разбузі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разбузі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбуйне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разбуйне́нне |
| Р. |
разбуйне́ння |
| Д. |
разбуйне́нню |
| В. |
разбуйне́нне |
| Т. |
разбуйне́ннем |
| М. |
разбуйне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разбу́йнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбу́йнены |
разбу́йненая |
разбу́йненае |
разбу́йненыя |
| Р. |
разбу́йненага |
разбу́йненай разбу́йненае |
разбу́йненага |
разбу́йненых |
| Д. |
разбу́йненаму |
разбу́йненай |
разбу́йненаму |
разбу́йненым |
| В. |
разбу́йнены (неадуш.) разбу́йненага (адуш.) |
разбу́йненую |
разбу́йненае |
разбу́йненыя (неадуш.) разбу́йненых (адуш.) |
| Т. |
разбу́йненым |
разбу́йненай разбу́йненаю |
разбу́йненым |
разбу́йненымі |
| М. |
разбу́йненым |
разбу́йненай |
разбу́йненым |
разбу́йненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбу́йнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разбу́йнены |
разбу́йненая |
разбу́йненае |
разбу́йненыя |
| Р. |
разбу́йненага |
разбу́йненай разбу́йненае |
разбу́йненага |
разбу́йненых |
| Д. |
разбу́йненаму |
разбу́йненай |
разбу́йненаму |
разбу́йненым |
| В. |
разбу́йнены (неадуш.) разбу́йненага (адуш.) |
разбу́йненую |
разбу́йненае |
разбу́йненыя (неадуш.) разбу́йненых (адуш.) |
| Т. |
разбу́йненым |
разбу́йненай разбу́йненаю |
разбу́йненым |
разбу́йненымі |
| М. |
разбу́йненым |
разбу́йненай |
разбу́йненым |
разбу́йненых |
Кароткая форма: разбу́йнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разбуйні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разбуйні́цца |
разбуйня́цца |
| Прошлы час |
| м. |
разбуйні́ўся |
разбуйні́ліся |
| ж. |
разбуйні́лася |
| н. |
разбуйні́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разбуйні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разбуйню́ |
разбуйні́м |
| 2-я ас. |
разбуйні́ш |
разбуйніце́ |
| 3-я ас. |
разбуйні́ць |
разбуйня́ць |
| Прошлы час |
| м. |
разбуйні́ў |
разбуйні́лі |
| ж. |
разбуйні́ла |
| н. |
разбуйні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разбуйні́ |
разбуйні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разбуйні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбуйня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разбуйня́ецца |
разбуйня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разбуйня́ўся |
разбуйня́ліся |
| ж. |
разбуйня́лася |
| н. |
разбуйня́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.