самакапа́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самакапа́льніцтва |
| Р. |
самакапа́льніцтва |
| Д. |
самакапа́льніцтву |
| В. |
самакапа́льніцтва |
| Т. |
самакапа́льніцтвам |
| М. |
самакапа́льніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
самакапа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самакапа́нне |
| Р. |
самакапа́ння |
| Д. |
самакапа́нню |
| В. |
самакапа́нне |
| Т. |
самакапа́ннем |
| М. |
самакапа́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самакарму́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самакарму́шка |
самакарму́шкі |
| Р. |
самакарму́шкі |
самакарму́шак |
| Д. |
самакарму́шцы |
самакарму́шкам |
| В. |
самакарму́шку |
самакарму́шкі |
| Т. |
самакарму́шкай самакарму́шкаю |
самакарму́шкамі |
| М. |
самакарму́шцы |
самакарму́шках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самакарэктава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самакарэктава́нне |
| Р. |
самакарэктава́ння |
| Д. |
самакарэктава́нню |
| В. |
самакарэктава́нне |
| Т. |
самакарэктава́ннем |
| М. |
самакарэктава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самакарэктава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
самакарэкту́ецца |
самакарэкту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самакарэктава́ўся |
самакарэктава́ліся |
| ж. |
самакарэктава́лася |
| н. |
самакарэктава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самакарэкту́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
самакарэктава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
самакарэкту́ецца |
самакарэкту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самакарэктава́ўся |
самакарэктава́ліся |
| ж. |
самакарэктава́лася |
| н. |
самакарэктава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самакарэктава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
самакарэктава́ць
‘самому скарэктаваць (карэктаваць) свае дзеянні’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самакарэкту́ю |
самакарэкту́ем |
| 2-я ас. |
самакарэкту́еш |
самакарэкту́еце |
| 3-я ас. |
самакарэкту́е |
самакарэкту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
самакарэктава́ў |
самакарэктава́лі |
| ж. |
самакарэктава́ла |
| н. |
самакарэктава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самакарэкту́й |
самакарэкту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самакарэкту́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
самакарэктава́ць
‘самому скарэктаваць (карэктаваць) свае дзеянні’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самакарэкту́ю |
самакарэкту́ем |
| 2-я ас. |
самакарэкту́еш |
самакарэкту́еце |
| 3-я ас. |
самакарэкту́е |
самакарэкту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
самакарэктава́ў |
самакарэктава́лі |
| ж. |
самакарэктава́ла |
| н. |
самакарэктава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самакарэкту́й |
самакарэкту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самакарэктава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
самакарэкціро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самакарэкціро́ўка |
самакарэкціро́ўкі |
| Р. |
самакарэкціро́ўкі |
самакарэкціро́вак |
| Д. |
самакарэкціро́ўцы |
самакарэкціро́ўкам |
| В. |
самакарэкціро́ўку |
самакарэкціро́ўкі |
| Т. |
самакарэкціро́ўкай самакарэкціро́ўкаю |
самакарэкціро́ўкамі |
| М. |
самакарэкціро́ўцы |
самакарэкціро́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.