самакапа́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самакапа́льніцтва | |
| самакапа́льніцтва | |
| самакапа́льніцтву | |
| самакапа́льніцтва | |
| самакапа́льніцтвам | |
| самакапа́льніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)