самакарму́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самакарму́шка самакарму́шкі
Р. самакарму́шкі самакарму́шак
Д. самакарму́шцы самакарму́шкам
В. самакарму́шку самакарму́шкі
Т. самакарму́шкай
самакарму́шкаю		 самакарму́шкамі
М. самакарму́шцы самакарму́шках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)