самакарэктава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самакарэктава́нне | |
| самакарэктава́ння | |
| самакарэктава́нню | |
| самакарэктава́нне | |
| самакарэктава́ннем | |
| самакарэктава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)