абзнаё́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абзнаё́млюся |
абзнаё́мімся |
| 2-я ас. |
абзнаё́мішся |
абзнаё́міцеся |
| 3-я ас. |
абзнаё́міцца |
абзнаё́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абзнаё́міўся |
абзнаё́міліся |
| ж. |
абзнаё́мілася |
| н. |
абзнаё́мілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абзнаё́мся |
абзнаё́мцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абзнаё́міўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абзна́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абзна́чу |
абзна́чым |
| 2-я ас. |
абзна́чыш |
абзна́чыце |
| 3-я ас. |
абзна́чыць |
абзна́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
абзна́чыў |
абзна́чылі |
| ж. |
абзна́чыла |
| н. |
абзна́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абзна́ч |
абзна́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абзна́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абзо́л |
| Р. |
абзо́ла |
| Д. |
абзо́лу |
| В. |
абзо́л |
| Т. |
абзо́лам |
| М. |
абзо́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзо́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абзо́раны |
абзо́раная |
абзо́ранае |
абзо́раныя |
| Р. |
абзо́ранага |
абзо́ранай абзо́ранае |
абзо́ранага |
абзо́раных |
| Д. |
абзо́ранаму |
абзо́ранай |
абзо́ранаму |
абзо́раным |
| В. |
абзо́раны (неадуш.) абзо́ранага (адуш.) |
абзо́раную |
абзо́ранае |
абзо́раныя (неадуш.) абзо́раных (адуш.) |
| Т. |
абзо́раным |
абзо́ранай абзо́ранаю |
абзо́раным |
абзо́ранымі |
| М. |
абзо́раным |
абзо́ранай |
абзо́раным |
абзо́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абзыва́нне |
абзыва́нні |
| Р. |
абзыва́ння |
абзыва́нняў |
| Д. |
абзыва́нню |
абзыва́нням |
| В. |
абзыва́нне |
абзыва́нні |
| Т. |
абзыва́ннем |
абзыва́ннямі |
| М. |
абзыва́нні |
абзыва́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
абзыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абзыва́юся |
абзыва́емся |
| 2-я ас. |
абзыва́ешся |
абзыва́ецеся |
| 3-я ас. |
абзыва́ецца |
абзыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
абзыва́ўся |
абзыва́ліся |
| ж. |
абзыва́лася |
| н. |
абзыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абзыва́йся |
абзыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абзыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абзыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абзыва́ю |
абзыва́ем |
| 2-я ас. |
абзыва́еш |
абзыва́еце |
| 3-я ас. |
абзыва́е |
абзыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абзыва́ў |
абзыва́лі |
| ж. |
абзыва́ла |
| н. |
абзыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абзыва́й |
абзыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абзыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абібо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абібо́к |
абібо́кі |
| Р. |
абібо́ка |
абібо́каў |
| Д. |
абібо́ку |
абібо́кам |
| В. |
абібо́ка |
абібо́каў |
| Т. |
абібо́кам |
абібо́камі |
| М. |
абібо́ку |
абібо́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абібо́цкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абібо́цкі |
абібо́цкая |
абібо́цкае |
абібо́цкія |
| Р. |
абібо́цкага |
абібо́цкай абібо́цкае |
абібо́цкага |
абібо́цкіх |
| Д. |
абібо́цкаму |
абібо́цкай |
абібо́цкаму |
абібо́цкім |
| В. |
абібо́цкі (неадуш.) абібо́цкага (адуш.) |
абібо́цкую |
абібо́цкае |
абібо́цкія (неадуш.) абібо́цкіх (адуш.) |
| Т. |
абібо́цкім |
абібо́цкай абібо́цкаю |
абібо́цкім |
абібо́цкімі |
| М. |
абібо́цкім |
абібо́цкай |
абібо́цкім |
абібо́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.