свірнавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свірнавы́ |
свірнава́я |
свірнаво́е |
свірнавы́я |
Р. |
свірнаво́га |
свірнаво́й свірнаво́е |
свірнаво́га |
свірнавы́х |
Д. |
свірнаво́му |
свірнаво́й |
свірнаво́му |
свірнавы́м |
В. |
свірнавы́ (неадуш.) |
свірнаву́ю |
свірнаво́е |
свірнавы́я (неадуш.) |
Т. |
свірнавы́м |
свірнаво́й свірнаво́ю |
свірнавы́м |
свірнавы́мі |
М. |
свірнавы́м |
свірнаво́й |
свірнавы́м |
свірнавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Свірналі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свірналі́шкі |
Р. |
Свірналі́шак Свірналі́шкаў |
Д. |
Свірналі́шкам |
В. |
Свірналі́шкі |
Т. |
Свірналі́шкамі |
М. |
Свірналі́шках |
сві́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сві́рнік |
сві́рнікі |
Р. |
сві́рніка |
сві́рнікаў |
Д. |
сві́рніку |
сві́рнікам |
В. |
сві́рнік |
сві́рнікі |
Т. |
сві́рнікам |
сві́рнікамі |
М. |
сві́рніку |
сві́рніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
свіро́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свіро́нак |
свіро́нкі |
Р. |
свіро́нка |
свіро́нкаў |
Д. |
свіро́нку |
свіро́нкам |
В. |
свіро́нак |
свіро́нкі |
Т. |
свіро́нкам |
свіро́нкамі |
М. |
свіро́нку |
свіро́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сві́рплішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сві́рплішкі |
Р. |
Сві́рплішак Сві́рплішкаў |
Д. |
Сві́рплішкам |
В. |
Сві́рплішкі |
Т. |
Сві́рплішкамі |
М. |
Сві́рплішках |
сві́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сві́рскі |
сві́рская |
сві́рскае |
сві́рскія |
Р. |
сві́рскага |
сві́рскай сві́рскае |
сві́рскага |
сві́рскіх |
Д. |
сві́рскаму |
сві́рскай |
сві́рскаму |
сві́рскім |
В. |
сві́рскі (неадуш.) сві́рскага (адуш.) |
сві́рскую |
сві́рскае |
сві́рскія (неадуш.) сві́рскіх (адуш.) |
Т. |
сві́рскім |
сві́рскай сві́рскаю |
сві́рскім |
сві́рскімі |
М. |
сві́рскім |
сві́рскай |
сві́рскім |
сві́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
свірчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
свірчэ́нне |
Р. |
свірчэ́ння |
Д. |
свірчэ́нню |
В. |
свірчэ́нне |
Т. |
свірчэ́ннем |
М. |
свірчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
свірчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
свірчу́ |
свірчы́м |
2-я ас. |
свірчы́ш |
свірчыце́ |
3-я ас. |
свірчы́ць |
свірча́ць |
Прошлы час |
м. |
свірчэ́ў |
свірчэ́лі |
ж. |
свірчэ́ла |
н. |
свірчэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
свірчы́ |
свірчы́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Свіршча́не
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свіршча́не |
Р. |
Свіршча́н Свіршча́наў |
Д. |
Свіршча́нам |
В. |
Свіршча́не |
Т. |
Свіршча́намі |
М. |
Свіршча́нах |
Сві́ршчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́ршчына |
Р. |
Сві́ршчыны |
Д. |
Сві́ршчыне |
В. |
Сві́ршчыну |
Т. |
Сві́ршчынай Сві́ршчынаю |
М. |
Сві́ршчыне |