сві́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сві́рнік | сві́рнікі | |
сві́рніка | сві́рнікаў | |
сві́рніку | сві́рнікам | |
сві́рнік | сві́рнікі | |
сві́рнікам | сві́рнікамі | |
сві́рніку | сві́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)