ачу́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́юся |
ачу́емся |
2-я ас. |
ачу́ешся |
ачу́ецеся |
3-я ас. |
ачу́ецца |
ачу́юцца |
Прошлы час |
м. |
ачу́ўся |
ачу́ліся |
ж. |
ачу́лася |
н. |
ачу́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́йся |
ачу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ачу́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ачу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ачу́чаны |
ачу́чаная |
ачу́чанае |
ачу́чаныя |
Р. |
ачу́чанага |
ачу́чанай ачу́чанае |
ачу́чанага |
ачу́чаных |
Д. |
ачу́чанаму |
ачу́чанай |
ачу́чанаму |
ачу́чаным |
В. |
ачу́чаны (неадуш.) ачу́чанага (адуш.) |
ачу́чаную |
ачу́чанае |
ачу́чаныя (неадуш.) ачу́чаных (адуш.) |
Т. |
ачу́чаным |
ачу́чанай ачу́чанаю |
ачу́чаным |
ачу́чанымі |
М. |
ачу́чаным |
ачу́чанай |
ачу́чаным |
ачу́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачуча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачуча́юся |
ачуча́емся |
2-я ас. |
ачуча́ешся |
ачуча́ецеся |
3-я ас. |
ачуча́ецца |
ачуча́юцца |
Прошлы час |
м. |
ачуча́ўся |
ачуча́ліся |
ж. |
ачуча́лася |
н. |
ачуча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачуча́йся |
ачуча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачуча́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачуча́ць
‘прыводзіць у прытомнасць каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачуча́ю |
ачуча́ем |
2-я ас. |
ачуча́еш |
ачуча́еце |
3-я ас. |
ачуча́е |
ачуча́юць |
Прошлы час |
м. |
ачуча́ў |
ачуча́лі |
ж. |
ачуча́ла |
н. |
ачуча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачуча́й |
ачуча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачуча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́чваюся |
ачу́чваемся |
2-я ас. |
ачу́чваешся |
ачу́чваецеся |
3-я ас. |
ачу́чваецца |
ачу́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
ачу́чваўся |
ачу́чваліся |
ж. |
ачу́чвалася |
н. |
ачу́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́чвайся |
ачу́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачу́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ачу́чваць
‘прыводзіць у прытомнасць каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ачу́чваю |
ачу́чваем |
2-я ас. |
ачу́чваеш |
ачу́чваеце |
3-я ас. |
ачу́чвае |
ачу́чваюць |
Прошлы час |
м. |
ачу́чваў |
ачу́чвалі |
ж. |
ачу́чвала |
н. |
ачу́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ачу́чвай |
ачу́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ачу́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ачы́жа
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ачы́жа |
Р. |
Ачы́жы |
Д. |
Ачы́жы |
В. |
Ачы́жу |
Т. |
Ачы́жай Ачы́жаю |
М. |
Ачы́жы |
ачыкры́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ачыкры́жаны |
ачыкры́жаная |
ачыкры́жанае |
ачыкры́жаныя |
Р. |
ачыкры́жанага |
ачыкры́жанай ачыкры́жанае |
ачыкры́жанага |
ачыкры́жаных |
Д. |
ачыкры́жанаму |
ачыкры́жанай |
ачыкры́жанаму |
ачыкры́жаным |
В. |
ачыкры́жаны (неадуш.) ачыкры́жанага (адуш.) |
ачыкры́жаную |
ачыкры́жанае |
ачыкры́жаныя (неадуш.) ачыкры́жаных (адуш.) |
Т. |
ачыкры́жаным |
ачыкры́жанай ачыкры́жанаю |
ачыкры́жаным |
ачыкры́жанымі |
М. |
ачыкры́жаным |
ачыкры́жанай |
ачыкры́жаным |
ачыкры́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.