ачу́чваць

‘прыводзіць у прытомнасць каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачу́чваю ачу́чваем
2-я ас. ачу́чваеш ачу́чваеце
3-я ас. ачу́чвае ачу́чваюць
Прошлы час
м. ачу́чваў ачу́чвалі
ж. ачу́чвала
н. ачу́чвала
Загадны лад
2-я ас. ачу́чвай ачу́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачу́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)