апа́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апа́лены |
апа́леная |
апа́ленае |
апа́леныя |
Р. |
апа́ленага |
апа́ленай апа́ленае |
апа́ленага |
апа́леных |
Д. |
апа́ленаму |
апа́ленай |
апа́ленаму |
апа́леным |
В. |
апа́лены (неадуш.) апа́ленага (адуш.) |
апа́леную |
апа́ленае |
апа́леныя (неадуш.) апа́леных (адуш.) |
Т. |
апа́леным |
апа́ленай апа́ленаю |
апа́леным |
апа́ленымі |
М. |
апа́леным |
апа́ленай |
апа́леным |
апа́леных |
Кароткая форма: апа́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апалесцэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
апалесцэ́нцыя |
Р. |
апалесцэ́нцыі |
Д. |
апалесцэ́нцыі |
В. |
апалесцэ́нцыю |
Т. |
апалесцэ́нцыяй апалесцэ́нцыяю |
М. |
апалесцэ́нцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апа́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апа́ліна |
апа́ліны |
Р. |
апа́ліны |
апа́лін |
Д. |
апа́ліне |
апа́лінам |
В. |
апа́ліну |
апа́ліны |
Т. |
апа́лінай апа́лінаю |
апа́лінамі |
М. |
апа́ліне |
апа́лінах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Апалі́на-Ба́сіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Апалі́на-Ба́сіна |
Р. |
Апалі́на-Ба́сіна |
Д. |
Апалі́на-Ба́сіну |
В. |
Апалі́на-Ба́сіна |
Т. |
Апалі́на-Ба́сінам |
М. |
Апалі́на-Ба́сіне |
Апалі́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Апалі́ны |
Р. |
Апалі́н Апалі́наў |
Д. |
Апалі́нам |
В. |
Апалі́ны |
Т. |
Апалі́намі |
М. |
Апалі́нах |
апаліты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апаліты́зм |
Р. |
апаліты́зму |
Д. |
апаліты́зму |
В. |
апаліты́зм |
Т. |
апаліты́змам |
М. |
апаліты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апаліты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
апаліты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
апаліты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
апаліты́чнасць |
Р. |
апаліты́чнасці |
Д. |
апаліты́чнасці |
В. |
апаліты́чнасць |
Т. |
апаліты́чнасцю |
М. |
апаліты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апаліты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апаліты́чны |
апаліты́чная |
апаліты́чнае |
апаліты́чныя |
Р. |
апаліты́чнага |
апаліты́чнай апаліты́чнае |
апаліты́чнага |
апаліты́чных |
Д. |
апаліты́чнаму |
апаліты́чнай |
апаліты́чнаму |
апаліты́чным |
В. |
апаліты́чны (неадуш.) апаліты́чнага (адуш.) |
апаліты́чную |
апаліты́чнае |
апаліты́чныя (неадуш.) апаліты́чных (адуш.) |
Т. |
апаліты́чным |
апаліты́чнай апаліты́чнаю |
апаліты́чным |
апаліты́чнымі |
М. |
апаліты́чным |
апаліты́чнай |
апаліты́чным |
апаліты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апалю́ся |
апа́лімся |
2-я ас. |
апа́лішся |
апа́ліцеся |
3-я ас. |
апа́ліцца |
апа́ляцца |
Прошлы час |
м. |
апалі́ўся |
апалі́ліся |
ж. |
апалі́лася |
н. |
апалі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
апалі́ся |
апалі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апалі́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.