Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авезілмнопрстуцшыэя

акура́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
акура́тна акура́тней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

акура́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. акура́тнасць
Р. акура́тнасці
Д. акура́тнасці
В. акура́тнасць
Т. акура́тнасцю
М. акура́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акура́тненька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
акура́тненька - -

Крыніцы: piskunou2012.

акура́тненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акура́тненькі акура́тненькая акура́тненькае акура́тненькія
Р. акура́тненькага акура́тненькай
акура́тненькае		 акура́тненькага акура́тненькіх
Д. акура́тненькаму акура́тненькай акура́тненькаму акура́тненькім
В. акура́тненькі (неадуш.)
акура́тненькага (адуш.)		 акура́тненькую акура́тненькае акура́тненькія (неадуш.)
акура́тненькіх (адуш.)
Т. акура́тненькім акура́тненькай
акура́тненькаю		 акура́тненькім акура́тненькімі
М. акура́тненькім акура́тненькай акура́тненькім акура́тненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

акура́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акура́тны акура́тная акура́тнае акура́тныя
Р. акура́тнага акура́тнай
акура́тнае		 акура́тнага акура́тных
Д. акура́тнаму акура́тнай акура́тнаму акура́тным
В. акура́тны (неадуш.)
акура́тнага (адуш.)		 акура́тную акура́тнае акура́тныя (неадуш.)
акура́тных (адуш.)
Т. акура́тным акура́тнай
акура́тнаю		 акура́тным акура́тнымі
М. акура́тным акура́тнай акура́тным акура́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акураты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акураты́ст акураты́сты
Р. акураты́ста акураты́стаў
Д. акураты́сту акураты́стам
В. акураты́ста акураты́стаў
Т. акураты́стам акураты́стамі
М. акураты́сце акураты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акураты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акураты́стка акураты́сткі
Р. акураты́сткі акураты́стак
Д. акураты́стцы акураты́сткам
В. акураты́стку акураты́стак
Т. акураты́сткай
акураты́сткаю		 акураты́сткамі
М. акураты́стцы акураты́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аку́раць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аку́раю аку́раем
2-я ас. аку́раеш аку́раеце
3-я ас. аку́рае аку́раюць
Прошлы час
м. аку́раў аку́ралі
ж. аку́рала
н. аку́рала
Загадны лад
2-я ас. аку́рай аку́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час аку́раўшы

Крыніцы: piskunou2012.

аку́рвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аку́рвальнік аку́рвальнікі
Р. аку́рвальніка аку́рвальнікаў
Д. аку́рвальніку аку́рвальнікам
В. аку́рвальнік аку́рвальнікі
Т. аку́рвальнікам аку́рвальнікамі
М. аку́рвальніку аку́рвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

аку́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аку́рванне аку́рванні
Р. аку́рвання аку́рванняў
Д. аку́рванню аку́рванням
В. аку́рванне аку́рванні
Т. аку́рваннем аку́рваннямі
М. аку́рванні аку́рваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.