аку́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аку́рванне аку́рванні
Р. аку́рвання аку́рванняў
Д. аку́рванню аку́рванням
В. аку́рванне аку́рванні
Т. аку́рваннем аку́рваннямі
М. аку́рванні аку́рваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)