абго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абго́ншчык |
абго́ншчыкі |
Р. |
абго́ншчыка |
абго́ншчыкаў |
Д. |
абго́ншчыку |
абго́ншчыкам |
В. |
абго́ншчыка |
абго́ншчыкаў |
Т. |
абго́ншчыкам |
абго́ншчыкамі |
М. |
абго́ншчыку |
абго́ншчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абго́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абго́рнены |
абго́рненая |
абго́рненае |
абго́рненыя |
Р. |
абго́рненага |
абго́рненай абго́рненае |
абго́рненага |
абго́рненых |
Д. |
абго́рненаму |
абго́рненай |
абго́рненаму |
абго́рненым |
В. |
абго́рнены (неадуш.) абго́рненага (адуш.) |
абго́рненую |
абго́рненае |
абго́рненыя (неадуш.) абго́рненых (адуш.) |
Т. |
абго́рненым |
абго́рненай абго́рненаю |
абго́рненым |
абго́рненымі |
М. |
абго́рненым |
абго́рненай |
абго́рненым |
абго́рненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абго́рнены |
абго́рненая |
абго́рненае |
абго́рненыя |
Р. |
абго́рненага |
абго́рненай абго́рненае |
абго́рненага |
абго́рненых |
Д. |
абго́рненаму |
абго́рненай |
абго́рненаму |
абго́рненым |
В. |
абго́рнены (неадуш.) абго́рненага (адуш.) |
абго́рненую |
абго́рненае |
абго́рненыя (неадуш.) абго́рненых (адуш.) |
Т. |
абго́рненым |
абго́рненай абго́рненаю |
абго́рненым |
абго́рненымі |
М. |
абго́рненым |
абго́рненай |
абго́рненым |
абго́рненых |
Кароткая форма: абго́рнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абго́рнуты |
абго́рнутая |
абго́рнутае |
абго́рнутыя |
Р. |
абго́рнутага |
абго́рнутай абго́рнутае |
абго́рнутага |
абго́рнутых |
Д. |
абго́рнутаму |
абго́рнутай |
абго́рнутаму |
абго́рнутым |
В. |
абго́рнуты (неадуш.) абго́рнутага (адуш.) |
абго́рнутую |
абго́рнутае |
абго́рнутыя (неадуш.) абго́рнутых (адуш.) |
Т. |
абго́рнутым |
абго́рнутай абго́рнутаю |
абго́рнутым |
абго́рнутымі |
М. |
абго́рнутым |
абго́рнутай |
абго́рнутым |
абго́рнутых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абго́рнуты |
абго́рнутая |
абго́рнутае |
абго́рнутыя |
Р. |
абго́рнутага |
абго́рнутай абго́рнутае |
абго́рнутага |
абго́рнутых |
Д. |
абго́рнутаму |
абго́рнутай |
абго́рнутаму |
абго́рнутым |
В. |
абго́рнуты (неадуш.) абго́рнутага (адуш.) |
абго́рнутую |
абго́рнутае |
абго́рнутыя (неадуш.) абго́рнутых (адуш.) |
Т. |
абго́рнутым |
абго́рнутай абго́рнутаю |
абго́рнутым |
абго́рнутымі |
М. |
абго́рнутым |
абго́рнутай |
абго́рнутым |
абго́рнутых |
Кароткая форма: абго́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́ртачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абго́ртачка |
абго́ртачкі |
Р. |
абго́ртачкі |
абго́ртачак |
Д. |
абго́ртачцы |
абго́ртачкам |
В. |
абго́ртачку |
абго́ртачкі |
Т. |
абго́ртачкай абго́ртачкаю |
абго́ртачкамі |
М. |
абго́ртачцы |
абго́ртачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абго́ртачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абго́ртачны |
абго́ртачная |
абго́ртачнае |
абго́ртачныя |
Р. |
абго́ртачнага |
абго́ртачнай абго́ртачнае |
абго́ртачнага |
абго́ртачных |
Д. |
абго́ртачнаму |
абго́ртачнай |
абго́ртачнаму |
абго́ртачным |
В. |
абго́ртачны (неадуш.) абго́ртачнага (адуш.) |
абго́ртачную |
абго́ртачнае |
абго́ртачныя (неадуш.) абго́ртачных (адуш.) |
Т. |
абго́ртачным |
абго́ртачнай абго́ртачнаю |
абго́ртачным |
абго́ртачнымі |
М. |
абго́ртачным |
абго́ртачнай |
абго́ртачным |
абго́ртачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абго́ртванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абго́ртванне |
абго́ртванні |
Р. |
абго́ртвання |
абго́ртванняў |
Д. |
абго́ртванню |
абго́ртванням |
В. |
абго́ртванне |
абго́ртванні |
Т. |
абго́ртваннем |
абго́ртваннямі |
М. |
абго́ртванні |
абго́ртваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абго́ртвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абго́ртваюся |
абго́ртваемся |
2-я ас. |
абго́ртваешся |
абго́ртваецеся |
3-я ас. |
абго́ртваецца |
абго́ртваюцца |
Прошлы час |
м. |
абго́ртваўся |
абго́ртваліся |
ж. |
абго́ртвалася |
н. |
абго́ртвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абго́ртвайся |
абго́ртвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абго́ртваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.