Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 

змо́ўліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́ўліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўнік змо́ўнікі
Р. змо́ўніка змо́ўнікаў
Д. змо́ўніку змо́ўнікам
В. змо́ўніка змо́ўнікаў
Т. змо́ўнікам змо́ўнікамі
М. змо́ўніку змо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўніца змо́ўніцы
Р. змо́ўніцы змо́ўніц
Д. змо́ўніцы змо́ўніцам
В. змо́ўніцу змо́ўніц
Т. змо́ўніцай
змо́ўніцаю		 змо́ўніцамі
М. змо́ўніцы змо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўніцкі змо́ўніцкая змо́ўніцкае змо́ўніцкія
Р. змо́ўніцкага змо́ўніцкай
змо́ўніцкае		 змо́ўніцкага змо́ўніцкіх
Д. змо́ўніцкаму змо́ўніцкай змо́ўніцкаму змо́ўніцкім
В. змо́ўніцкі (неадуш.)
змо́ўніцкага (адуш.)		 змо́ўніцкую змо́ўніцкае змо́ўніцкія (неадуш.)
змо́ўніцкіх (адуш.)
Т. змо́ўніцкім змо́ўніцкай
змо́ўніцкаю		 змо́ўніцкім змо́ўніцкімі
М. змо́ўніцкім змо́ўніцкай змо́ўніцкім змо́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўніцтва
Р. змо́ўніцтва
Д. змо́ўніцтву
В. змо́ўніцтва
Т. змо́ўніцтвам
М. змо́ўніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўны змо́ўная змо́ўнае змо́ўныя
Р. змо́ўнага змо́ўнай
змо́ўнае		 змо́ўнага змо́ўных
Д. змо́ўнаму змо́ўнай змо́ўнаму змо́ўным
В. змо́ўны (неадуш.)
змо́ўнага (адуш.)		 змо́ўную змо́ўнае змо́ўныя (неадуш.)
змо́ўных (адуш.)
Т. змо́ўным змо́ўнай
змо́ўнаю		 змо́ўным змо́ўнымі
М. змо́ўным змо́ўнай змо́ўным змо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

змо́ўчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўчанне
Р. змо́ўчання
Д. змо́ўчанню
В. змо́ўчанне
Т. змо́ўчаннем
М. змо́ўчанні

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўчаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўчу змо́ўчым
2-я ас. змо́ўчыш змо́ўчыце
3-я ас. змо́ўчыць змо́ўчаць
Прошлы час
м. змо́ўчаў змо́ўчалі
ж. змо́ўчала
н. змо́ўчала
Загадны лад
2-я ас. змо́ўч змо́ўчце
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́ўчаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змо́ўчванне
Р. змо́ўчвання
Д. змо́ўчванню
В. змо́ўчванне
Т. змо́ўчваннем
М. змо́ўчванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.