Verbum

анлайнавы слоўнік

варко́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Варкута́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

варкуці́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	варкуці́нскі	варкуці́нская	варкуці́нскае	варкуці́нскія
Р.	варкуці́нскага	варкуці́нскай варкуці́нскае	варкуці́нскага	варкуці́нскіх
Д.	варкуці́нскаму	варкуці́нскай	варкуці́нскаму	варкуці́нскім
В.	варкуці́нскі (неадуш.) варкуці́нскага (адуш.)	варкуці́нскую	варкуці́нскае	варкуці́нскія (неадуш.) варкуці́нскіх (адуш.)
Т.	варкуці́нскім	варкуці́нскай варкуці́нскаю	варкуці́нскім	варкуці́нскімі
М.	варкуці́нскім	варкуці́нскай	варкуці́нскім	варкуці́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ва́рлань

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

ва́рма

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ва́рма	-	-

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Варнаву́гал

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Варнаке́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ва́рненскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ва́рненскі	ва́рненская	ва́рненскае	ва́рненскія
Р.	ва́рненскага	ва́рненскай ва́рненскае	ва́рненскага	ва́рненскіх
Д.	ва́рненскаму	ва́рненскай	ва́рненскаму	ва́рненскім
В.	ва́рненскі (неадуш.) ва́рненскага (адуш.)	ва́рненскую	ва́рненскае	ва́рненскія (неадуш.) ва́рненскіх (адуш.)
Т.	ва́рненскім	ва́рненскай ва́рненскаю	ва́рненскім	ва́рненскімі
М.	ва́рненскім	ва́рненскай	ва́рненскім	ва́рненскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Варні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ва́рніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.