Варнаву́гал

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Варнаву́гал
Р. Варнавугла́
Д. Варнавуглу́
В. Варнаву́гал
Т. Варнавугло́м
М. Варнавугле́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)