варко́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| варко́цік | варко́цікі | |
| варко́ціка | варко́цікаў | |
| варко́ціку | варко́цікам | |
| варко́ціка | варко́цікаў | |
| варко́цікам | варко́цікамі | |
| варко́ціку | варко́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)