Варкута́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Варкута́
Р. Варкуты́
Д. Варкуце́
В. Варкуту́
Т. Варкуто́й
Варкуто́ю
М. Варкуце́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)