Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -

а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

абжыра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	абжыра́ю	абжыра́ем
2-я ас.	абжыра́еш	абжыра́еце
3-я ас.	абжыра́е	абжыра́юць
Прошлы час
м.	абжыра́ў	абжыра́лі
ж.	абжыра́ла
н.	абжыра́ла
Загадны лад
2-я ас.	абжыра́й	абжыра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	абжыра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абжы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	абжы́так
Р.	абжы́тку
В.	абжы́так

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абжы́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	абжы́тасць
Р.	абжы́тасці
Д.	абжы́тасці
В.	абжы́тасць
Т.	абжы́тасцю
М.	абжы́тасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абжы́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абжы́ты	абжы́тая	абжы́тае	абжы́тыя
Р.	абжы́тага	абжы́тай абжы́тае	абжы́тага	абжы́тых
Д.	абжы́таму	абжы́тай	абжы́таму	абжы́тым
В.	абжы́ты (неадуш.) абжы́тага (адуш.)	абжы́тую	абжы́тае	абжы́тыя (неадуш.) абжы́тых (адуш.)
Т.	абжы́тым	абжы́тай абжы́таю	абжы́тым	абжы́тымі
М.	абжы́тым	абжы́тай	абжы́тым	абжы́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абжы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абжы́ты	абжы́тая	абжы́тае	абжы́тыя
Р.	абжы́тага	абжы́тай абжы́тае	абжы́тага	абжы́тых
Д.	абжы́таму	абжы́тай	абжы́таму	абжы́тым
В.	абжы́ты (неадуш.) абжы́тага (адуш.)	абжы́тую	абжы́тае	абжы́тыя (неадуш.) абжы́тых (адуш.)
Т.	абжы́тым	абжы́тай абжы́таю	абжы́тым	абжы́тымі
М.	абжы́тым	абжы́тай	абжы́тым	абжы́тых

Кароткая форма: абжы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абжы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абжыву́ся	абжывё́мся
2-я ас.	абжыве́шся	абжывяце́ся
3-я ас.	абжыве́цца	абжыву́цца
Прошлы час
м.	абжы́ўся	абжылі́ся
ж.	абжыла́ся
н.	абжыло́ся
Загадны лад
2-я ас.	абжыві́ся	абжыві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	абжы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абжы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абжыву́	абжывё́м
2-я ас.	абжыве́ш	абжывяце́
3-я ас.	абжыве́	абжыву́ць
Прошлы час
м.	абжы́ў	абжылі́
ж.	абжыла́
н.	абжыло́
Загадны лад
2-я ас.	абжыві́	абжыві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	абжы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абжэ́рці

‘з'еўшы шмат, нанесці каму-небудзь страты, аб'есці каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абжару́	абжаро́м
2-я ас.	абжарэ́ш	абжараце́
3-я ас.	абжарэ́	абжару́ць
Прошлы час
м.	абжо́р	абжэ́рлі
ж.	абжэ́рла
н.	абжэ́рла
Загадны лад
2-я ас.	абжары́	абжары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	абжо́ршы

Крыніцы: piskunou2012.

абжэ́рціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абжару́ся	абжаро́мся
2-я ас.	абжарэ́шся	абжараце́ся
3-я ас.	абжарэ́цца	абжару́цца
Прошлы час
м.	абжо́рся	абжэ́рліся
ж.	абжэ́рлася
н.	абжэ́рлася
Загадны лад
2-я ас.	абжары́ся	абжары́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	абжо́ршыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абза́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	абза́
Р.	абзы́
Д.	абзе́
В.	абзу́
Т.	абзо́й абзо́ю
М.	абзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.