Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

Варкаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варкаві́чы
Р. Варкаві́ч
Варкаві́чаў
Д. Варкаві́чам
В. Варкаві́чы
Т. Варкаві́чамі
М. Варкаві́чах

варката́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варката́нне варката́нні
Р. варката́ння варката́нняў
Д. варката́нню варката́нням
В. варката́нне варката́нні
Т. варката́ннем варката́ннямі
М. варката́нні варката́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варката́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варкачу́ варко́чам
2-я ас. варко́чаш варко́чаце
3-я ас. варко́ча варко́чуць
Прошлы час
м. варката́ў варката́лі
ж. варката́ла
н. варката́ла
Загадны лад
2-я ас. варкачы́ варкачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час варко́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варкатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варкатлі́вы варкатлі́вая варкатлі́вае варкатлі́выя
Р. варкатлі́вага варкатлі́вай
варкатлі́вае		 варкатлі́вага варкатлі́вых
Д. варкатлі́ваму варкатлі́вай варкатлі́ваму варкатлі́вым
В. варкатлі́вы (неадуш.)
варкатлі́вага (адуш.)		 варкатлі́вую варкатлі́вае варкатлі́выя (неадуш.)
варкатлі́вых (адуш.)
Т. варкатлі́вым варкатлі́вай
варкатлі́ваю		 варкатлі́вым варкатлі́вымі
М. варкатлі́вым варкатлі́вай варкатлі́вым варкатлі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

варкатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. варкатня́
Р. варкатні́
Д. варкатні́
В. варкатню́
Т. варкатнёй
варкатнёю
М. варкатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

варкату́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варкату́н варкатуны́
Р. варкатуна́ варкатуно́ў
Д. варкатуну́ варкатуна́м
В. варкатуна́ варкатуно́ў
Т. варкатуно́м варкатуна́мі
М. варкатуне́ варкатуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ва́ркі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́ркі ва́ркая ва́ркае ва́ркія
Р. ва́ркага ва́ркай
ва́ркае		 ва́ркага ва́ркіх
Д. ва́ркаму ва́ркай ва́ркаму ва́ркім
В. ва́ркі (неадуш.)
ва́ркага (адуш.)		 ва́ркую ва́ркае ва́ркія (неадуш.)
ва́ркіх (адуш.)
Т. ва́ркім ва́ркай
ва́ркаю		 ва́ркім ва́ркімі
М. ва́ркім ва́ркай ва́ркім ва́ркіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Варкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варкі́
Р. Варко́ў
Д. Варка́м
В. Варкі́
Т. Варка́мі
М. Варка́х

варко́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варко́т варко́ты
Р. варко́та варко́таў
Д. варко́ту варко́там
В. варко́та варко́таў
Т. варко́там варко́тамі
М. варко́це варко́тах

Крыніцы: piskunou2012.

варко́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варко́тлівы варко́тлівая варко́тлівае варко́тлівыя
Р. варко́тлівага варко́тлівай
варко́тлівае		 варко́тлівага варко́тлівых
Д. варко́тліваму варко́тлівай варко́тліваму варко́тлівым
В. варко́тлівы (неадуш.)
варко́тлівага (адуш.)		 варко́тлівую варко́тлівае варко́тлівыя (неадуш.)
варко́тлівых (адуш.)
Т. варко́тлівым варко́тлівай
варко́тліваю		 варко́тлівым варко́тлівымі
М. варко́тлівым варко́тлівай варко́тлівым варко́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.