варкату́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варкату́н варкатуны́
Р. варкатуна́ варкатуно́ў
Д. варкатуну́ варкатуна́м
В. варкатуна́ варкатуно́ў
Т. варкатуно́м варкатуна́мі
М. варкатуне́ варкатуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)