варката́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варкачу́ варко́чам
2-я ас. варко́чаш варко́чаце
3-я ас. варко́ча варко́чуць
Прошлы час
м. варката́ў варката́лі
ж. варката́ла
н. варката́ла
Загадны лад
2-я ас. варкачы́ варкачы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час варко́чучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)