Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

узаемадзе́йнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узаемадзе́йнічаю узаемадзе́йнічаем
2-я ас. узаемадзе́йнічаеш узаемадзе́йнічаеце
3-я ас. узаемадзе́йнічае узаемадзе́йнічаюць
Прошлы час
м. узаемадзе́йнічаў узаемадзе́йнічалі
ж. узаемадзе́йнічала
н. узаемадзе́йнічала
Загадны лад
2-я ас. узаемадзе́йнічай узаемадзе́йнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узаемадзе́йнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узаемадзе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемадзе́йны узаемадзе́йная узаемадзе́йнае узаемадзе́йныя
Р. узаемадзе́йнага узаемадзе́йнай
узаемадзе́йнае		 узаемадзе́йнага узаемадзе́йных
Д. узаемадзе́йнаму узаемадзе́йнай узаемадзе́йнаму узаемадзе́йным
В. узаемадзе́йны (неадуш.)
узаемадзе́йнага (адуш.)		 узаемадзе́йную узаемадзе́йнае узаемадзе́йныя (неадуш.)
узаемадзе́йных (адуш.)
Т. узаемадзе́йным узаемадзе́йнай
узаемадзе́йнаю		 узаемадзе́йным узаемадзе́йнымі
М. узаемадзе́йным узаемадзе́йнай узаемадзе́йным узаемадзе́йных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемадзе́янне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узаемадзе́янне узаемадзе́янні
Р. узаемадзе́яння узаемадзе́янняў
Д. узаемадзе́янню узаемадзе́янням
В. узаемадзе́янне узаемадзе́янні
Т. узаемадзе́яннем узаемадзе́яннямі
М. узаемадзе́янні узаемадзе́яннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узаемазале́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узаемазале́жна узаемазале́жней -

узаемазале́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узаемазале́жнасць
Р. узаемазале́жнасці
Д. узаемазале́жнасці
В. узаемазале́жнасць
Т. узаемазале́жнасцю
М. узаемазале́жнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узаемазале́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемазале́жны узаемазале́жная узаемазале́жнае узаемазале́жныя
Р. узаемазале́жнага узаемазале́жнай
узаемазале́жнае		 узаемазале́жнага узаемазале́жных
Д. узаемазале́жнаму узаемазале́жнай узаемазале́жнаму узаемазале́жным
В. узаемазале́жны (неадуш.)
узаемазале́жнага (адуш.)		 узаемазале́жную узаемазале́жнае узаемазале́жныя (неадуш.)
узаемазале́жных (адуш.)
Т. узаемазале́жным узаемазале́жнай
узаемазале́жнаю		 узаемазале́жным узаемазале́жнымі
М. узаемазале́жным узаемазале́жнай узаемазале́жным узаемазале́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

узаемазаме́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узаемазаме́нна - -

узаемазаме́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узаемазаме́ннасць
Р. узаемазаме́ннасці
Д. узаемазаме́ннасці
В. узаемазаме́ннасць
Т. узаемазаме́ннасцю
М. узаемазаме́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

узаемазаме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемазаме́нны узаемазаме́нная узаемазаме́ннае узаемазаме́нныя
Р. узаемазаме́ннага узаемазаме́ннай
узаемазаме́ннае		 узаемазаме́ннага узаемазаме́нных
Д. узаемазаме́ннаму узаемазаме́ннай узаемазаме́ннаму узаемазаме́нным
В. узаемазаме́нны (неадуш.)
узаемазаме́ннага (адуш.)		 узаемазаме́нную узаемазаме́ннае узаемазаме́нныя (неадуш.)
узаемазаме́нных (адуш.)
Т. узаемазаме́нным узаемазаме́ннай
узаемазаме́ннаю		 узаемазаме́нным узаемазаме́ннымі
М. узаемазаме́нным узаемазаме́ннай узаемазаме́нным узаемазаме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

узаемазамяня́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узаемазамяня́льнасць
Р. узаемазамяня́льнасці
Д. узаемазамяня́льнасці
В. узаемазамяня́льнасць
Т. узаемазамяня́льнасцю
М. узаемазамяня́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.