узаемадзе́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемадзе́йны узаемадзе́йная узаемадзе́йнае узаемадзе́йныя
Р. узаемадзе́йнага узаемадзе́йнай
узаемадзе́йнае		 узаемадзе́йнага узаемадзе́йных
Д. узаемадзе́йнаму узаемадзе́йнай узаемадзе́йнаму узаемадзе́йным
В. узаемадзе́йны (неадуш.)
узаемадзе́йнага (адуш.)		 узаемадзе́йную узаемадзе́йнае узаемадзе́йныя (неадуш.)
узаемадзе́йных (адуш.)
Т. узаемадзе́йным узаемадзе́йнай
узаемадзе́йнаю		 узаемадзе́йным узаемадзе́йнымі
М. узаемадзе́йным узаемадзе́йнай узаемадзе́йным узаемадзе́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)