узаемадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узаемадзе́янне | узаемадзе́янні | |
узаемадзе́яння | узаемадзе́янняў | |
узаемадзе́янню | узаемадзе́янням | |
узаемадзе́янне | узаемадзе́янні | |
узаемадзе́яннем | узаемадзе́яннямі | |
узаемадзе́янні | узаемадзе́яннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)