Кушняры́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кушняры́ | |
| Кушняро́ў | |
| Кушняра́м | |
| Кушняры́ | |
| Кушняра́мі | |
| Кушняра́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніКушталі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кушталі́ | |
| Кушталё́ў | |
| Кушталя́м | |
| Кушталі́ | |
| Кушталя́мі | |
| Кушталя́х |
ку́штанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ку́штанне | |
| ку́штання | |
| ку́штанню | |
| ку́штанне | |
| ку́штаннем | |
| ку́штанні |
Крыніцы:
ку́штаць
‘куштаць яйка’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ку́штаю | ку́штаем | |
| ку́штаеш | ку́штаеце | |
| ку́штае | ку́штаюць | |
| Прошлы час | ||
| ку́штаў | ку́шталі | |
| ку́штала | ||
| ку́штала | ||
| Загадны лад | ||
| ку́штай | ку́штайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ку́штаючы | ||
Крыніцы:
кушча́сты
прыметнік, якасны
| кушча́сты | кушча́стая | кушча́стае | кушча́стыя | |
| кушча́стага | кушча́стай кушча́стае |
кушча́стага | кушча́стых | |
| кушча́стаму | кушча́стай | кушча́стаму | кушча́стым | |
| кушча́сты ( кушча́стага ( |
кушча́стую | кушча́стае | кушча́стыя ( кушча́стых ( |
|
| кушча́стым | кушча́стай кушча́стаю |
кушча́стым | кушча́стымі | |
| кушча́стым | кушча́стай | кушча́стым | кушча́стых | |
Крыніцы:
кушча́сты
прыметнік, адносны
| кушча́сты | кушча́стая | кушча́стае | кушча́стыя | |
| кушча́стага | кушча́стай кушча́стае |
кушча́стага | кушча́стых | |
| кушча́стаму | кушча́стай | кушча́стаму | кушча́стым | |
| кушча́сты ( кушча́стага ( |
кушча́стую | кушча́стае | кушча́стыя ( кушча́стых ( |
|
| кушча́стым | кушча́стай кушча́стаю |
кушча́стым | кушча́стымі | |
| кушча́стым | кушча́стай | кушча́стым | кушча́стых | |
Крыніцы:
кушчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кушчэ́нне | |
| кушчэ́ння | |
| кушчэ́нню | |
| кушчэ́нне | |
| кушчэ́ннем | |
| кушчэ́нні |
Крыніцы:
кушэ́тачны
прыметнік, адносны
| кушэ́тачны | кушэ́тачная | кушэ́тачнае | кушэ́тачныя | |
| кушэ́тачнага | кушэ́тачнай кушэ́тачнае |
кушэ́тачнага | кушэ́тачных | |
| кушэ́тачнаму | кушэ́тачнай | кушэ́тачнаму | кушэ́тачным | |
| кушэ́тачны ( кушэ́тачнага ( |
кушэ́тачную | кушэ́тачнае | кушэ́тачныя ( кушэ́тачных ( |
|
| кушэ́тачным | кушэ́тачнай кушэ́тачнаю |
кушэ́тачным | кушэ́тачнымі | |
| кушэ́тачным | кушэ́тачнай | кушэ́тачным | кушэ́тачных | |
Крыніцы:
кушэ́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кушэ́тка | кушэ́ткі | |
| кушэ́ткі | кушэ́так | |
| кушэ́тцы | кушэ́ткам | |
| кушэ́тку | кушэ́ткі | |
| кушэ́ткай кушэ́ткаю |
кушэ́ткамі | |
| кушэ́тцы | кушэ́тках |
Крыніцы:
Кушэ́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Кушэ́ўка | |
| Кушэ́ўкі | |
| Кушэ́ўцы | |
| Кушэ́ўку | |
| Кушэ́ўкай Кушэ́ўкаю |
|
| Кушэ́ўцы |