адзна́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адзна́чваю |
адзна́чваем |
| 2-я ас. |
адзна́чваеш |
адзна́чваеце |
| 3-я ас. |
адзна́чвае |
адзна́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адзна́чваў |
адзна́чвалі |
| ж. |
адзна́чвала |
| н. |
адзна́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адзна́чвай |
адзна́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адзна́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адзна́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзна́чнасць |
| Р. |
адзна́чнасці |
| Д. |
адзна́чнасці |
| В. |
адзна́чнасць |
| Т. |
адзна́чнасцю |
| М. |
адзна́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
адзна́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адзна́чуся |
адзна́чымся |
| 2-я ас. |
адзна́чышся |
адзна́чыцеся |
| 3-я ас. |
адзна́чыцца |
адзна́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
адзна́чыўся |
адзна́чыліся |
| ж. |
адзна́чылася |
| н. |
адзна́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адзна́чся |
адзна́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адзна́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адзна́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адзна́чу |
адзна́чым |
| 2-я ас. |
адзна́чыш |
адзна́чыце |
| 3-я ас. |
адзна́чыць |
адзна́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
адзна́чыў |
адзна́чылі |
| ж. |
адзна́чыла |
| н. |
адзна́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адзна́ч |
адзна́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адзна́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзначэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзначэ́нне |
адзначэ́нні |
| Р. |
адзначэ́ння |
адзначэ́нняў |
| Д. |
адзначэ́нню |
адзначэ́нням |
| В. |
адзначэ́нне |
адзначэ́нні |
| Т. |
адзначэ́ннем |
адзначэ́ннямі |
| М. |
адзначэ́нні |
адзначэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адзо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адзо́л |
| Р. |
адзо́лу |
| Д. |
адзо́лу |
| В. |
адзо́л |
| Т. |
адзо́лам |
| М. |
адзо́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзо́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзо́льны |
адзо́льная |
адзо́льнае |
адзо́льныя |
| Р. |
адзо́льнага |
адзо́льнай адзо́льнае |
адзо́льнага |
адзо́льных |
| Д. |
адзо́льнаму |
адзо́льнай |
адзо́льнаму |
адзо́льным |
| В. |
адзо́льны (неадуш.) адзо́льнага (адуш.) |
адзо́льную |
адзо́льнае |
адзо́льныя (неадуш.) адзо́льных (адуш.) |
| Т. |
адзо́льным |
адзо́льнай адзо́льнаю |
адзо́льным |
адзо́льнымі |
| М. |
адзо́льным |
адзо́льнай |
адзо́льным |
адзо́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзо́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзо́ў |
адзо́вы |
| Р. |
адзо́ву |
адзо́ваў |
| Д. |
адзо́ву |
адзо́вам |
| В. |
адзо́ў |
адзо́вы |
| Т. |
адзо́вам |
адзо́вамі |
| М. |
адзо́ве |
адзо́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
адзо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адзо́ўнік |
адзо́ўнікі |
| Р. |
адзо́ўніка |
адзо́ўнікаў |
| Д. |
адзо́ўніку |
адзо́ўнікам |
| В. |
адзо́ўніка |
адзо́ўнікаў |
| Т. |
адзо́ўнікам |
адзо́ўнікамі |
| М. |
адзо́ўніку |
адзо́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.