абе́чкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абе́чкавы |
абе́чкавая |
абе́чкавае |
абе́чкавыя |
| Р. |
абе́чкавага |
абе́чкавай абе́чкавае |
абе́чкавага |
абе́чкавых |
| Д. |
абе́чкаваму |
абе́чкавай |
абе́чкаваму |
абе́чкавым |
| В. |
абе́чкавы (неадуш.) абе́чкавага (адуш.) |
абе́чкавую |
абе́чкавае |
абе́чкавыя (неадуш.) абе́чкавых (адуш.) |
| Т. |
абе́чкавым |
абе́чкавай абе́чкаваю |
абе́чкавым |
абе́чкавымі |
| М. |
абе́чкавым |
абе́чкавай |
абе́чкавым |
абе́чкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Абё́з
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Абё́з |
| Р. |
Абё́за |
| Д. |
Абё́зу |
| В. |
Абё́з |
| Т. |
Абё́зам |
| М. |
Абё́зе |
аб’ё́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’ё́м |
аб’ё́мы |
| Р. |
аб’ё́му |
аб’ё́маў |
| Д. |
аб’ё́му |
аб’ё́мам |
| В. |
аб’ё́м |
аб’ё́мы |
| Т. |
аб’ё́мам |
аб’ё́мамі |
| М. |
аб’ё́ме |
аб’ё́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’ё́міста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аб’ё́міста |
- |
- |
аб’ё́містасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аб’ё́містасць |
| Р. |
аб’ё́містасці |
| Д. |
аб’ё́містасці |
| В. |
аб’ё́містасць |
| Т. |
аб’ё́містасцю |
| М. |
аб’ё́містасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
аб’ё́місты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аб’ё́місты |
аб’ё́містая |
аб’ё́містае |
аб’ё́містыя |
| Р. |
аб’ё́містага |
аб’ё́містай аб’ё́містае |
аб’ё́містага |
аб’ё́містых |
| Д. |
аб’ё́містаму |
аб’ё́містай |
аб’ё́містаму |
аб’ё́містым |
| В. |
аб’ё́місты (неадуш.) аб’ё́містага (адуш.) |
аб’ё́містую |
аб’ё́містае |
аб’ё́містыя (неадуш.) аб’ё́містых (адуш.) |
| Т. |
аб’ё́містым |
аб’ё́містай аб’ё́містаю |
аб’ё́містым |
аб’ё́містымі |
| М. |
аб’ё́містым |
аб’ё́містай |
аб’ё́містым |
аб’ё́містых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аб’ё́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| аб’ё́мна |
аб’ё́мней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
аб’ё́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аб’ё́мнасць |
| Р. |
аб’ё́мнасці |
| Д. |
аб’ё́мнасці |
| В. |
аб’ё́мнасць |
| Т. |
аб’ё́мнасцю |
| М. |
аб’ё́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.