Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апяча́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апяча́тваю апяча́тваем
2-я ас. апяча́тваеш апяча́тваеце
3-я ас. апяча́твае апяча́тваюць
Прошлы час
м. апяча́тваў апяча́твалі
ж. апяча́твала
н. апяча́твала
Загадны лад
2-я ас. апяча́твай апяча́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апяча́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апячы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апяку́ апячо́м
2-я ас. апячэ́ш апечаце́
3-я ас. апячэ́ апяку́ць
Прошлы час
м. апё́к апяклі́
ж. апякла́
н. апякло́
Загадны лад
2-я ас. апячы́ апячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апё́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апячы́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апяку́ся апячо́мся
2-я ас. апячэ́шся апечаце́ся
3-я ас. апячэ́цца апяку́цца
Прошлы час
м. апё́кся апяклі́ся
ж. апякла́ся
н. апякло́ся
Дзеепрыслоўе
прош. час апё́кшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апяша́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апяша́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

апяша́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апяша́ласць
Р. апяша́ласці
Д. апяша́ласці
В. апяша́ласць
Т. апяша́ласцю
М. апяша́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

апяша́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяша́лы апяша́лая апяша́лае апяша́лыя
Р. апяша́лага апяша́лай
апяша́лае
апяша́лага апяша́лых
Д. апяша́ламу апяша́лай апяша́ламу апяша́лым
В. апяша́лы (неадуш.)
апяша́лага (адуш.)
апяша́лую апяша́лае апяша́лыя (неадуш.)
апяша́лых (адуш.)
Т. апяша́лым апяша́лай
апяша́лаю
апяша́лым апяша́лымі
М. апяша́лым апяша́лай апяша́лым апяша́лых

Крыніцы: piskunou2012.

апяя́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяя́ны апяя́ная апяя́нае апяя́ныя
Р. апяя́нага апяя́най
апяя́нае
апяя́нага апяя́ных
Д. апяя́наму апяя́най апяя́наму апяя́ным
В. апяя́ны (неадуш.)
апяя́нага (адуш.)
апяя́ную апяя́нае апяя́ныя (неадуш.)
апяя́ных (адуш.)
Т. апяя́ным апяя́най
апяя́наю
апяя́ным апяя́нымі
М. апяя́ным апяя́най апяя́ным апяя́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апяя́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяя́ны апяя́ная апяя́нае апяя́ныя
Р. апяя́нага апяя́най
апяя́нае
апяя́нага апяя́ных
Д. апяя́наму апяя́най апяя́наму апяя́ным
В. апяя́ны (неадуш.)
апяя́нага (адуш.)
апяя́ную апяя́нае апяя́ныя (неадуш.)
апяя́ных (адуш.)
Т. апяя́ным апяя́най
апяя́наю
апяя́ным апяя́нымі
М. апяя́ным апяя́най апяя́ным апяя́ных

Кароткая форма: апяя́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апяя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апяю́ апяё́м
2-я ас. апяе́ш апеяце́
3-я ас. апяе́ апяю́ць
Прошлы час
м. апяя́ў апяя́лі
ж. апяя́ла
н. апяя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час апяя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ап-а́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ап-а́рт
Р. ап-а́рту
Д. ап-а́рту
В. ап-а́рт
Т. ап-а́ртам
М. ап-а́рце

Крыніцы: piskunou2012.