апяча́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апяча́тваю |
апяча́тваем |
2-я ас. |
апяча́тваеш |
апяча́тваеце |
3-я ас. |
апяча́твае |
апяча́тваюць |
Прошлы час |
м. |
апяча́тваў |
апяча́твалі |
ж. |
апяча́твала |
н. |
апяча́твала |
Загадны лад |
2-я ас. |
апяча́твай |
апяча́твайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
апяча́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апячы́
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апяку́ |
апячо́м |
2-я ас. |
апячэ́ш |
апечаце́ |
3-я ас. |
апячэ́ |
апяку́ць |
Прошлы час |
м. |
апё́к |
апяклі́ |
ж. |
апякла́ |
н. |
апякло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
апячы́ |
апячы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апё́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апячы́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апяку́ся |
апячо́мся |
2-я ас. |
апячэ́шся |
апечаце́ся |
3-я ас. |
апячэ́цца |
апяку́цца |
Прошлы час |
м. |
апё́кся |
апяклі́ся |
ж. |
апякла́ся |
н. |
апякло́ся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апё́кшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апяша́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
апяша́ласць |
Р. |
апяша́ласці |
Д. |
апяша́ласці |
В. |
апяша́ласць |
Т. |
апяша́ласцю |
М. |
апяша́ласці |
Крыніцы:
piskunou2012.
апяя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апяя́ны |
апяя́ная |
апяя́нае |
апяя́ныя |
Р. |
апяя́нага |
апяя́най апяя́нае |
апяя́нага |
апяя́ных |
Д. |
апяя́наму |
апяя́най |
апяя́наму |
апяя́ным |
В. |
апяя́ны (неадуш.) апяя́нага (адуш.) |
апяя́ную |
апяя́нае |
апяя́ныя (неадуш.) апяя́ных (адуш.) |
Т. |
апяя́ным |
апяя́най апяя́наю |
апяя́ным |
апяя́нымі |
М. |
апяя́ным |
апяя́най |
апяя́ным |
апяя́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апяя́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апяя́ны |
апяя́ная |
апяя́нае |
апяя́ныя |
Р. |
апяя́нага |
апяя́най апяя́нае |
апяя́нага |
апяя́ных |
Д. |
апяя́наму |
апяя́най |
апяя́наму |
апяя́ным |
В. |
апяя́ны (неадуш.) апяя́нага (адуш.) |
апяя́ную |
апяя́нае |
апяя́ныя (неадуш.) апяя́ных (адуш.) |
Т. |
апяя́ным |
апяя́най апяя́наю |
апяя́ным |
апяя́нымі |
М. |
апяя́ным |
апяя́най |
апяя́ным |
апяя́ных |
Кароткая форма: апяя́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апяя́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апяю́ |
апяё́м |
2-я ас. |
апяе́ш |
апеяце́ |
3-я ас. |
апяе́ |
апяю́ць |
Прошлы час |
м. |
апяя́ў |
апяя́лі |
ж. |
апяя́ла |
н. |
апяя́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апяя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ап-а́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ап-а́рт |
Р. |
ап-а́рту |
Д. |
ап-а́рту |
В. |
ап-а́рт |
Т. |
ап-а́ртам |
М. |
ап-а́рце |
Крыніцы:
piskunou2012.