пе́кны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пе́кны |
пе́кная |
пе́кнае |
пе́кныя |
Р. |
пе́кнага |
пе́кнай пе́кнае |
пе́кнага |
пе́кных |
Д. |
пе́кнаму |
пе́кнай |
пе́кнаму |
пе́кным |
В. |
пе́кны (неадуш.) пе́кнага (адуш.) |
пе́кную |
пе́кнае |
пе́кныя (неадуш.) пе́кных (адуш.) |
Т. |
пе́кным |
пе́кнай пе́кнаю |
пе́кным |
пе́кнымі |
М. |
пе́кным |
пе́кнай |
пе́кным |
пе́кных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
пектусі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пектусі́н |
Р. |
пектусі́ну |
Д. |
пектусі́ну |
В. |
пектусі́н |
Т. |
пектусі́нам |
М. |
пектусі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
пе́кур
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́кур |
пе́куры |
Р. |
пе́кура |
пе́кураў |
Д. |
пе́куру |
пе́курам |
В. |
пе́кура |
пе́кураў |
Т. |
пе́курам |
пе́курамі |
М. |
пе́куры |
пе́курах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пекці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пекці́н |
пекці́ны |
Р. |
пекці́ну |
пекці́наў |
Д. |
пекці́ну |
пекці́нам |
В. |
пекці́н |
пекці́ны |
Т. |
пекці́нам |
пекці́намі |
М. |
пекці́не |
пекці́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пекці́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пекці́навы |
пекці́навая |
пекці́навае |
пекці́навыя |
Р. |
пекці́навага |
пекці́навай пекці́навае |
пекці́навага |
пекці́навых |
Д. |
пекці́наваму |
пекці́навай |
пекці́наваму |
пекці́навым |
В. |
пекці́навы (неадуш.) пекці́навага (адуш.) |
пекці́навую |
пекці́навае |
пекці́навыя (неадуш.) пекці́навых (адуш.) |
Т. |
пекці́навым |
пекці́навай пекці́наваю |
пекці́навым |
пекці́навымі |
М. |
пекці́навым |
пекці́навай |
пекці́навым |
пекці́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пелагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пелагі́чны |
пелагі́чная |
пелагі́чнае |
пелагі́чныя |
Р. |
пелагі́чнага |
пелагі́чнай пелагі́чнае |
пелагі́чнага |
пелагі́чных |
Д. |
пелагі́чнаму |
пелагі́чнай |
пелагі́чнаму |
пелагі́чным |
В. |
пелагі́чны (неадуш.) пелагі́чнага (адуш.) |
пелагі́чную |
пелагі́чнае |
пелагі́чныя (неадуш.) пелагі́чных (адуш.) |
Т. |
пелагі́чным |
пелагі́чнай пелагі́чнаю |
пелагі́чным |
пелагі́чнымі |
М. |
пелагі́чным |
пелагі́чнай |
пелагі́чным |
пелагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пелагія́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пелагія́нства |
Р. |
пелагія́нства |
Д. |
пелагія́нству |
В. |
пелагія́нства |
Т. |
пелагія́нствам |
М. |
пелагія́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.