Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знату́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знату́руся знату́рымся
2-я ас. знату́рышся знату́рыцеся
3-я ас. знату́рыцца знату́рацца
Прошлы час
м. знату́рыўся знату́рыліся
ж. знату́рылася
н. знату́рылася
Загадны лад
2-я ас. знату́рся знату́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знату́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знату́рыць

‘прывучыць каго-небудзь да ўпартасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знату́ру знату́рым
2-я ас. знату́рыш знату́рыце
3-я ас. знату́рыць знату́раць
Прошлы час
м. знату́рыў знату́рылі
ж. знату́рыла
н. знату́рыла
Загадны лад
2-я ас. знату́р знату́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час знату́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

знаўко́л

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знаўко́л - -

Крыніцы: piskunou2012.

зна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зна́ўства
Р. зна́ўства
Д. зна́ўству
В. зна́ўства
Т. зна́ўствам
М. зна́ўстве

Крыніцы: piskunou2012.

зна́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зна́ўца зна́ўцы
Р. зна́ўцы зна́ўцаў
Д. зна́ўцу зна́ўцам
В. зна́ўцу зна́ўцаў
Т. зна́ўцам зна́ўцамі
М. зна́ўцу зна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знаха́біцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знаха́блюся знаха́бімся
2-я ас. знаха́бішся знаха́біцеся
3-я ас. знаха́біцца знаха́бяцца
Прошлы час
м. знаха́біўся знаха́біліся
ж. знаха́білася
н. знаха́білася
Дзеепрыслоўе
прош. час знаха́біўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знаха́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знаха́лю знаха́лім
2-я ас. знаха́ліш знаха́ліце
3-я ас. знаха́ліць знаха́ляць
Прошлы час
м. знаха́ліў знаха́лілі
ж. знаха́ліла
н. знаха́ліла
Загадны лад
2-я ас. знаха́ль знаха́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час знаха́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

знаха́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. знаха́р знахары́
Р. знахара́ знахаро́ў
Д. знахару́ знахара́м
В. знахара́ знахаро́ў
Т. знахаро́м знахара́мі
М. знахару́ знахара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знахарава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знахару́ю знахару́ем
2-я ас. знахару́еш знахару́еце
3-я ас. знахару́е знахару́юць
Прошлы час
м. знахарава́ў знахарава́лі
ж. знахарава́ла
н. знахарава́ла
Загадны лад
2-я ас. знахару́й знахару́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знахару́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

знаха́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. знаха́рка знаха́ркі
Р. знаха́ркі знаха́рак
Д. знаха́рцы знаха́ркам
В. знаха́рку знаха́рак
Т. знаха́ркай
знаха́ркаю
знаха́ркамі
М. знаха́рцы знаха́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.