знаха́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
знаха́р | знахары́ | |
знахара́ | знахаро́ў | |
знахару́ | знахара́м | |
знахара́ | знахаро́ў | |
знахаро́м | знахара́мі | |
знахару́ | знахара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)