дабраве́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дабраве́снік |
дабраве́снікі |
Р. |
дабраве́сніка |
дабраве́снікаў |
Д. |
дабраве́сніку |
дабраве́снікам |
В. |
дабраве́сніка |
дабраве́снікаў |
Т. |
дабраве́снікам |
дабраве́снікамі |
М. |
дабраве́сніку |
дабраве́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дабраве́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабраве́ст |
Р. |
дабраве́сту |
Д. |
дабраве́сту |
В. |
дабраве́ст |
Т. |
дабраве́стам |
М. |
дабраве́сце |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дабраво́дка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дабраво́дка |
Р. |
Дабраво́дкі |
Д. |
Дабраво́дцы |
В. |
Дабраво́дку |
Т. |
Дабраво́дкай Дабраво́дкаю |
М. |
Дабраво́дцы |
дабраво́лец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дабраво́лец |
дабраво́льцы |
Р. |
дабраво́льца |
дабраво́льцаў |
Д. |
дабраво́льцу |
дабраво́льцам |
В. |
дабраво́льца |
дабраво́льцаў |
Т. |
дабраво́льцам |
дабраво́льцамі |
М. |
дабраво́льцу |
дабраво́льцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дабраво́лец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дабраво́лец |
Р. |
Дабраво́льца |
Д. |
Дабраво́льцу |
В. |
Дабраво́лец |
Т. |
Дабраво́льцам |
М. |
Дабраво́льцы |
дабраво́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
дабраво́льна |
дабраво́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дабраво́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дабраво́льнасць |
Р. |
дабраво́льнасці |
Д. |
дабраво́льнасці |
В. |
дабраво́льнасць |
Т. |
дабраво́льнасцю |
М. |
дабраво́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.