Вільчашы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Вільчашы́ | |
| Вільчашо́ў | |
| Вільчаша́м | |
| Вільчашы́ | |
| Вільчаша́мі | |
| Вільчаша́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннівільчу́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вільчу́ра | вільчу́ры | |
| вільчу́ры | вільчу́р | |
| вільчу́ры | вільчу́рам | |
| вільчу́ру | вільчу́ры | |
| вільчу́рай вільчу́раю |
вільчу́рамі | |
| вільчу́ры | вільчу́рах |
Крыніцы:
ві́льчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ві́льчык | ві́льчыкі | |
| ві́льчыка | ві́льчыкаў | |
| ві́льчыку | ві́льчыкам | |
| ві́льчык | ві́льчыкі | |
| ві́льчыкам | ві́льчыкамі | |
| ві́льчыку | ві́льчыках |
Крыніцы:
ві́льчыкавы
прыметнік, адносны
| ві́льчыкавы | ві́льчыкавая | ві́льчыкавае | ві́льчыкавыя | |
| ві́льчыкавага | ві́льчыкавай ві́льчыкавае |
ві́льчыкавага | ві́льчыкавых | |
| ві́льчыкаваму | ві́льчыкавай | ві́льчыкаваму | ві́льчыкавым | |
| ві́льчыкавы ( ві́льчыкавага ( |
ві́льчыкавую | ві́льчыкавае | ві́льчыкавыя ( ві́льчыкавых ( |
|
| ві́льчыкавым | ві́льчыкавай ві́льчыкаваю |
ві́льчыкавым | ві́льчыкавымі | |
| ві́льчыкавым | ві́льчыкавай | ві́льчыкавым | ві́льчыкавых | |
Крыніцы:
Ві́льчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ві́льчыцы | |
| Ві́льчыц Ві́льчыцаў |
|
| Ві́льчыцам | |
| Ві́льчыцы | |
| Ві́льчыцамі | |
| Ві́льчыцах |
ві́льчыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ві́льчу | ві́льчым | |
| ві́льчыш | ві́льчыце | |
| ві́льчыць | ві́льчаць | |
| Прошлы час | ||
| ві́льчыў | ві́льчылі | |
| ві́льчыла | ||
| ві́льчыла | ||
| Загадны лад | ||
| ві́льчы | ві́льчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ві́льчачы | ||
Крыніцы:
Ві́льям
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ві́льям | Ві́льямы | |
| Ві́льяма | Ві́льямаў | |
| Ві́льяму | Ві́льямам | |
| Ві́льяма | Ві́льямаў | |
| Ві́льямам | Ві́льямамі | |
| Ві́льяме | Ві́льямах |
Вілья́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Вілья́нава | |
| Вілья́нава | |
| Вілья́наву | |
| Вілья́нава | |
| Вілья́навам | |
| Вілья́наве |
Вільяно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Вільяно́ва | |
| Вільяно́ва | |
| Вільяно́ву | |
| Вільяно́ва | |
| Вільяно́вам | |
| Вільяно́ве |
вілю́жны
прыметнік, якасны
| вілю́жны | вілю́жная | вілю́жнае | вілю́жныя | |
| вілю́жнага | вілю́жнай вілю́жнае |
вілю́жнага | вілю́жных | |
| вілю́жнаму | вілю́жнай | вілю́жнаму | вілю́жным | |
| вілю́жны ( вілю́жнага ( |
вілю́жную | вілю́жнае | вілю́жныя ( вілю́жных ( |
|
| вілю́жным | вілю́жнай вілю́жнаю |
вілю́жным | вілю́жнымі | |
| вілю́жным | вілю́жнай | вілю́жным | вілю́жных | |
Крыніцы: