Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адро́зна

прыназоўнік

Крыніцы: piskunou2012.

адро́зна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адро́зна - -

адро́знасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. адро́знасць адро́знасці
Р. адро́знасці адро́знасцей
адро́знасцяў
Д. адро́знасці адро́знасцям
В. адро́знасць адро́знасці
Т. адро́знасцю адро́знасцямі
М. адро́знасці адро́знасцях

Крыніцы: piskunou2012.

адро́зненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адро́зненне адро́зненні
Р. адро́знення адро́зненняў
Д. адро́зненню адро́зненням
В. адро́зненне адро́зненні
Т. адро́зненнем адро́зненнямі
М. адро́зненні адро́зненнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адро́знены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адро́знены адро́зненая адро́зненае адро́зненыя
Р. адро́зненага адро́зненай
адро́зненае		 адро́зненага адро́зненых
Д. адро́зненаму адро́зненай адро́зненаму адро́зненым
В. адро́знены (неадуш.)
адро́зненага (адуш.)		 адро́зненую адро́зненае адро́зненыя (неадуш.)
адро́зненых (адуш.)
Т. адро́зненым адро́зненай
адро́зненаю		 адро́зненым адро́зненымі
М. адро́зненым адро́зненай адро́зненым адро́зненых

Крыніцы: piskunou2012.

адро́знівальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адро́знівальны адро́знівальная адро́знівальнае адро́знівальныя
Р. адро́знівальнага адро́знівальнай
адро́знівальнае		 адро́знівальнага адро́знівальных
Д. адро́знівальнаму адро́знівальнай адро́знівальнаму адро́знівальным
В. адро́знівальны (неадуш.)
адро́знівальнага (адуш.)		 адро́знівальную адро́знівальнае адро́знівальныя (неадуш.)
адро́знівальных (адуш.)
Т. адро́знівальным адро́знівальнай
адро́знівальнаю		 адро́знівальным адро́знівальнымі
М. адро́знівальным адро́знівальнай адро́знівальным адро́знівальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адро́зніванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адро́зніванне
Р. адро́знівання
Д. адро́зніванню
В. адро́зніванне
Т. адро́зніваннем
М. адро́зніванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адро́знівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адро́зніваюся адро́зніваемся
2-я ас. адро́зніваешся адро́зніваецеся
3-я ас. адро́зніваецца адро́зніваюцца
Прошлы час
м. адро́зніваўся адро́зніваліся
ж. адро́знівалася
н. адро́знівалася
Загадны лад
2-я ас. адро́знівайся адро́знівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адро́зніваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адро́зніваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адро́зніваю адро́зніваем
2-я ас. адро́зніваеш адро́зніваеце
3-я ас. адро́знівае адро́зніваюць
Прошлы час
м. адро́зніваў адро́знівалі
ж. адро́знівала
н. адро́знівала
Загадны лад
2-я ас. адро́знівай адро́знівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адро́зніваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адро́зніваючы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адро́зніваючы адро́зніваючая адро́зніваючае адро́зніваючыя
Р. адро́зніваючага адро́зніваючай
адро́зніваючае		 адро́зніваючага адро́зніваючых
Д. адро́зніваючаму адро́зніваючай адро́зніваючаму адро́зніваючым
В. адро́зніваючы
адро́зніваючага		 адро́зніваючую адро́зніваючае адро́зніваючыя
Т. адро́зніваючым адро́зніваючай
адро́зніваючаю		 адро́зніваючым адро́зніваючымі
М. адро́зніваючым адро́зніваючай адро́зніваючым адро́зніваючых