абду́мваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абду́мваю |
абду́мваем |
2-я ас. |
абду́мваеш |
абду́мваеце |
3-я ас. |
абду́мвае |
абду́мваюць |
Прошлы час |
м. |
абду́мваў |
абду́мвалі |
ж. |
абду́мвала |
н. |
абду́мвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абду́мвай |
абду́мвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абду́мваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абду́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абду́р |
Р. |
абду́ру |
Д. |
абду́ру |
В. |
абду́р |
Т. |
абду́рам |
М. |
абду́ры |
Крыніцы:
piskunou2012.
абду́раны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абду́раны |
абду́раная |
абду́ранае |
абду́раныя |
Р. |
абду́ранага |
абду́ранай абду́ранае |
абду́ранага |
абду́раных |
Д. |
абду́ранаму |
абду́ранай |
абду́ранаму |
абду́раным |
В. |
абду́раны (неадуш.) абду́ранага (адуш.) |
абду́раную |
абду́ранае |
абду́раныя (неадуш.) абду́раных (адуш.) |
Т. |
абду́раным |
абду́ранай абду́ранаю |
абду́раным |
абду́ранымі |
М. |
абду́раным |
абду́ранай |
абду́раным |
абду́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абду́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абду́раны |
абду́раная |
абду́ранае |
абду́раныя |
Р. |
абду́ранага |
абду́ранай абду́ранае |
абду́ранага |
абду́раных |
Д. |
абду́ранаму |
абду́ранай |
абду́ранаму |
абду́раным |
В. |
абду́раны (неадуш.) абду́ранага (адуш.) |
абду́раную |
абду́ранае |
абду́раныя (неадуш.) абду́раных (адуш.) |
Т. |
абду́раным |
абду́ранай абду́ранаю |
абду́раным |
абду́ранымі |
М. |
абду́раным |
абду́ранай |
абду́раным |
абду́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абду́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абду́раны |
абду́раная |
абду́ранае |
абду́раныя |
Р. |
абду́ранага |
абду́ранай абду́ранае |
абду́ранага |
абду́раных |
Д. |
абду́ранаму |
абду́ранай |
абду́ранаму |
абду́раным |
В. |
абду́раны (неадуш.) абду́ранага (адуш.) |
абду́раную |
абду́ранае |
абду́раныя (неадуш.) абду́раных (адуш.) |
Т. |
абду́раным |
абду́ранай абду́ранаю |
абду́раным |
абду́ранымі |
М. |
абду́раным |
абду́ранай |
абду́раным |
абду́раных |
Кароткая форма: абду́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абду́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абду́рванне |
Р. |
абду́рвання |
Д. |
абду́рванню |
В. |
абду́рванне |
Т. |
абду́рваннем |
М. |
абду́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абду́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абду́рваецца |
абду́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
абду́рваўся |
абду́рваліся |
ж. |
абду́рвалася |
н. |
абду́рвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абду́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абду́рваю |
абду́рваем |
2-я ас. |
абду́рваеш |
абду́рваеце |
3-я ас. |
абду́рвае |
абду́рваюць |
Прошлы час |
м. |
абду́рваў |
абду́рвалі |
ж. |
абду́рвала |
н. |
абду́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абду́рвай |
абду́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абду́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абдуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абдуруся |
абдурымся |
2-я ас. |
абдурышся |
абдурыцеся |
3-я ас. |
абдурыцца |
абдурацца |
Прошлы час |
м. |
абдурыўся |
абдурыліся |
ж. |
абдурылася |
н. |
абдурылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абдурыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.