Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

ужыццё́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ужыццё́ўлены ужыццё́ўленая ужыццё́ўленае ужыццё́ўленыя
Р. ужыццё́ўленага ужыццё́ўленай
ужыццё́ўленае
ужыццё́ўленага ужыццё́ўленых
Д. ужыццё́ўленаму ужыццё́ўленай ужыццё́ўленаму ужыццё́ўленым
В. ужыццё́ўлены (неадуш.)
ужыццё́ўленага (адуш.)
ужыццё́ўленую ужыццё́ўленае ужыццё́ўленыя (неадуш.)
ужыццё́ўленых (адуш.)
Т. ужыццё́ўленым ужыццё́ўленай
ужыццё́ўленаю
ужыццё́ўленым ужыццё́ўленымі
М. ужыццё́ўленым ужыццё́ўленай ужыццё́ўленым ужыццё́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

ужыццё́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ужыццё́ўлены ужыццё́ўленая ужыццё́ўленае ужыццё́ўленыя
Р. ужыццё́ўленага ужыццё́ўленай
ужыццё́ўленае
ужыццё́ўленага ужыццё́ўленых
Д. ужыццё́ўленаму ужыццё́ўленай ужыццё́ўленаму ужыццё́ўленым
В. ужыццё́ўлены (неадуш.)
ужыццё́ўленага (адуш.)
ужыццё́ўленую ужыццё́ўленае ужыццё́ўленыя (неадуш.)
ужыццё́ўленых (адуш.)
Т. ужыццё́ўленым ужыццё́ўленай
ужыццё́ўленаю
ужыццё́ўленым ужыццё́ўленымі
М. ужыццё́ўленым ужыццё́ўленай ужыццё́ўленым ужыццё́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

ужыццяві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ужыццяві́цца ужыццявя́цца
Прошлы час
м. ужыццяві́ўся ужыццяві́ліся
ж. ужыццяві́лася
н. ужыццяві́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час ужыццяві́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ужыццяві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыццяўлю́ся ужыццё́вімся
2-я ас. ужыццё́вішся ужыццё́віцеся
3-я ас. ужыццё́віцца ужыццё́вяцца
Прошлы час
м. ужыццяві́ўся ужыццяві́ліся
ж. ужыццяві́лася
н. ужыццяві́лася
Загадны лад
2-я ас. ужыццяві́ся ужыццяві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ужыццяві́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

ужыццяві́ць

‘ажыццявіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыццяўлю́ ужыццяві́м
2-я ас. ужыццяві́ш ужыццевіце́
3-я ас. ужыццяві́ць ужыццявя́ць
Прошлы час
м. ужыццяві́ў ужыццяві́лі
ж. ужыццяві́ла
н. ужыццяві́ла
Загадны лад
2-я ас. ужыццяві́ ужыццяві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ужыццяві́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ужыццяві́ць

‘ажыццявіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыццяўлю́ ужыццё́вім
2-я ас. ужыццё́віш ужыццё́віце
3-я ас. ужыццё́віць ужыццё́вяць
Прошлы час
м. ужыццяві́ў ужыццяві́лі
ж. ужыццяві́ла
н. ужыццяві́ла
Загадны лад
2-я ас. ужыццяві́ ужыццяві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ужыццяві́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ужыццяўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ужыццяўле́нне
Р. ужыццяўле́ння
Д. ужыццяўле́нню
В. ужыццяўле́нне
Т. ужыццяўле́ннем
М. ужыццяўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ужы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ужыву́ ужывё́м
2-я ас. ужыве́ш ужывяце́
3-я ас. ужыве́ ужыву́ць
Прошлы час
м. ужы́ў ужылі́
ж. ужыла́
н. ужыла́
ужыло́
Дзеепрыслоўе
прош. час ужы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Уза́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уза́
Р. Узы́
Д. Узе́
В. Узу́
Т. Узо́й
Узо́ю
М. Узе́

уза́баль

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уза́баль - -

Крыніцы: piskunou2012.