ужыццё́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ужыццё́ўлены |
ужыццё́ўленая |
ужыццё́ўленае |
ужыццё́ўленыя |
| Р. |
ужыццё́ўленага |
ужыццё́ўленай ужыццё́ўленае |
ужыццё́ўленага |
ужыццё́ўленых |
| Д. |
ужыццё́ўленаму |
ужыццё́ўленай |
ужыццё́ўленаму |
ужыццё́ўленым |
| В. |
ужыццё́ўлены (неадуш.) ужыццё́ўленага (адуш.) |
ужыццё́ўленую |
ужыццё́ўленае |
ужыццё́ўленыя (неадуш.) ужыццё́ўленых (адуш.) |
| Т. |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленай ужыццё́ўленаю |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленымі |
| М. |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленай |
ужыццё́ўленым |
ужыццё́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ужыццяві́цца |
ужыццявя́цца |
| Прошлы час |
| м. |
ужыццяві́ўся |
ужыццяві́ліся |
| ж. |
ужыццяві́лася |
| н. |
ужыццяві́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужыццяві́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужыццяўлю́ся |
ужыццё́вімся |
| 2-я ас. |
ужыццё́вішся |
ужыццё́віцеся |
| 3-я ас. |
ужыццё́віцца |
ужыццё́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
ужыццяві́ўся |
ужыццяві́ліся |
| ж. |
ужыццяві́лася |
| н. |
ужыццяві́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужыццяві́ся |
ужыццяві́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужыццяві́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́ць
‘ажыццявіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужыццяўлю́ |
ужыццяві́м |
| 2-я ас. |
ужыццяві́ш |
ужыццевіце́ |
| 3-я ас. |
ужыццяві́ць |
ужыццявя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
ужыццяві́ў |
ужыццяві́лі |
| ж. |
ужыццяві́ла |
| н. |
ужыццяві́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужыццяві́ |
ужыццяві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужыццяві́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяві́ць
‘ажыццявіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужыццяўлю́ |
ужыццё́вім |
| 2-я ас. |
ужыццё́віш |
ужыццё́віце |
| 3-я ас. |
ужыццё́віць |
ужыццё́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
ужыццяві́ў |
ужыццяві́лі |
| ж. |
ужыццяві́ла |
| н. |
ужыццяві́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ужыццяві́ |
ужыццяві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужыццяві́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ужыццяўле́нне |
| Р. |
ужыццяўле́ння |
| Д. |
ужыццяўле́нню |
| В. |
ужыццяўле́нне |
| Т. |
ужыццяўле́ннем |
| М. |
ужыццяўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ужы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ужыву́ |
ужывё́м |
| 2-я ас. |
ужыве́ш |
ужывяце́ |
| 3-я ас. |
ужыве́ |
ужыву́ць |
| Прошлы час |
| м. |
ужы́ў |
ужылі́ |
| ж. |
ужыла́ |
| н. |
ужыла́ ужыло́ |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ужы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Уза́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Уза́ |
| Р. |
Узы́ |
| Д. |
Узе́ |
| В. |
Узу́ |
| Т. |
Узо́й Узо́ю |
| М. |
Узе́ |