Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

ку́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ку́чна кучне́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

ку́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ку́чнасць
Р. ку́чнасці
Д. ку́чнасці
В. ку́чнасць
Т. ку́чнасцю
М. ку́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ку́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́чны ку́чная ку́чнае ку́чныя
Р. ку́чнага ку́чнай
ку́чнае		 ку́чнага ку́чных
Д. ку́чнаму ку́чнай ку́чнаму ку́чным
В. ку́чны (неадуш.)
ку́чнага (адуш.)		 ку́чную ку́чнае ку́чныя (неадуш.)
ку́чных (адуш.)
Т. ку́чным ку́чнай
ку́чнаю		 ку́чным ку́чнымі
М. ку́чным ку́чнай ку́чным ку́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кучняры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кучняры́
Р. Кучняро́ў
Д. Кучняра́м
В. Кучняры́
Т. Кучняра́мі
М. Кучняра́х

кучо́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кучо́мачны кучо́мачная кучо́мачнае кучо́мачныя
Р. кучо́мачнага кучо́мачнай
кучо́мачнае		 кучо́мачнага кучо́мачных
Д. кучо́мачнаму кучо́мачнай кучо́мачнаму кучо́мачным
В. кучо́мачны
кучо́мачнага		 кучо́мачную кучо́мачнае кучо́мачныя
кучо́мачных
Т. кучо́мачным кучо́мачнай
кучо́мачнаю		 кучо́мачным кучо́мачнымі
М. кучо́мачным кучо́мачнай кучо́мачным кучо́мачных

Крыніцы: tsblm1996.

кучо́міцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кучо́міцца кучо́мяцца
Прошлы час
м. кучо́міўся кучо́міліся
ж. кучо́мілася
н. кучо́мілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час кучо́мячыся

Крыніцы: piskunou2012.

кучо́мка

‘шапка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кучо́мка кучо́мкі
Р. кучо́мкі кучо́мак
Д. кучо́мцы кучо́мкам
В. кучо́мку кучо́мкі
Т. кучо́мкай
кучо́мкаю		 кучо́мкамі
М. кучо́мцы кучо́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Кучукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кучукі́
Р. Кучуко́ў
Д. Кучука́м
В. Кучукі́
Т. Кучука́мі
М. Кучука́х

Ку́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́чын
Р. Ку́чына
Д. Ку́чыну
В. Ку́чын
Т. Ку́чынам
М. Ку́чыне

Кучы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кучы́н
Р. Кучына́
Д. Кучыну́
В. Кучы́н
Т. Кучыно́м
М. Кучыне́